Page 63 - Hand in Hand - Editie 7

Meer dan dit zag ik niet van het stadion van Lille.
MIJN FEYENOORD
MAART 2025
63
Tekst en beeld Jim Holterhuës
Ook dit seizoen houd ik weer een dagboek bij. Niet alleen van de dagen waarop Feyenoord speelt, maar ook van gewone dagen. Want Feyenoord speelt op de een of andere gekke manier vrijwel elke dag een rol in mijn leven. Of ik het nu leuk vind of niet.
Zaterdag 18 januari 2025
In het waterkoude Koning Willem
II Stadion – waar achter ons een jongetje in korte broek (!) zit – zien Bart, Boudewijn en ik de zoveelste saaie wedstrijd van dit seizoen. Tot overmaat van ramp maakt Willem II in de 76ste minuut de gelijkmaker (1-1). Hevig gefrustreerd pakken we na afloop de ov-fiets naar het station. Bart racet als een gek door de Tilburgse binnenstad. We voeren de gesprekken die we de afgelopen weken zo vaak hebben gevoerd. Conclusie: het is nu echt klaar.
Het voetbal lijkt nergens op, we hebben te veel blessures – wat je de hoofdtrainer deels mag aanrekenen
– en Priske maakt geen enkele speler beter. Maandag moet-ie eruit!
Maandag 20 januari 2025
Maar op maandag gebeurt er niks. Het is niet meer de vraag óf Priske de club gaat verlaten maar wannéér. Of gaan ze nu echt de zware serie Bayern- thuis, Lille-uit, Ajax-uit en PSV-uit (beker) afwachten?
Woensdag 22 januari 2025
Een telefoontje met mederedacteur Frans. Zoals het altijd gaat met medesupporters: eerst praten we lange tijd over onze club, pas daarna over andere zaken. Hij vraagt wat
ik van de wedstrijd tegen Bayern
München vanavond verwacht. “Helemaal niks, Frans. De schade beperkt houden... Als het maar geen afgang wordt.”
Maar dat wordt het niet. Met kunst- en vliegwerk en een uitblinkende Justin Bijlow wint Feyenoord met maar liefst 3-0 van de Duitsers.
Mijn persoonlijke hoogtepunt vindt in de rust plaats. Als ik na een plasje de trap van Vak Q oploop, zie ik in mijn ooghoek een bekende verschijning. Zag ik dat nou goed? Ik loop een paar treden terug... verrek!
“Eh.. hé Ed, effe een fotootje?”
“Ja, waarom niet? We zijn er nu toch”, zegt Ed de Goeij, voormalig keeper van onder meer Feyenoord en Oranje, droogjes.
Ik heb niet de indruk dat veel mensen op Q de legendarische doelman herkennen. Ed, miljonair geworden bij Chelsea, ziet er dan ook uit als
de doorsnee magazijnmedewerker. Normaliter zit Ed op Vak VV, vertelt hij, maar die kaarten heeft hij weggegeven, zodat hij samen met zijn kinderen op de gele zijde kon zitten. “Bijlow had een paar aardige reddingen”, zag Ed tot zijn tevredenheid. “Zeer zeker, Ed”, zeg ik. Ed wenst me een fijne tweede helft. Wat een held.
SAY OEH AH ED DE GOEIJ!