Page 64 - Hand in Hand - Editie 7

Donderdag 23 januari 2025
Ook al zit het soms wat tegen in het leven, de dag na een legendarische wedstrijd voel je als Feyenoorder dat je de wereld een stuk beter aankan. Door de verrassende uitslag barst de discussie rond trainer Priske weer los. In de Champions League hebben we onder zijn leiding geweldige wedstrijden gespeeld, maar in de Eredivisie dreigt de tweede plek uit zicht te raken. Het kan zo niet langer.
Woensdag 29 januari 2025
Eigenlijk wilde ik helemaal niet naar Lille. Maar ja, Rijsel is dichtbij, ik heb een kaart op mijn naam bemachtigd en kan ik met medesupporters Oscar en Leon meerijden. We doen een ‘heen & weertje’: ’s ochtends heen en na de wedstrijd meteen weer terug. Oscars broertje Sander laat verstek gaan, zoals wel vaker als het ‘spannend’ is.
Onderweg gaat alles goed en
wel en we omzeilen vernuftig de eerste obstakels. Eenmaal bij het Stade Pierre-Mauroy gaat ook de eerste kaartcontrole goed. Als de steward bij de fouillering iets tegen mij brabbelt, gaat het mis. Ik heb
op de middelbare school wel een paar jaartjes Frans gehad, maar hier kan ik niks van maken. Hij vraagt waar ik vandaan kom en ik moet mijn legitimatiebewijs laten zien. “Pays-Bas. You can’t come
in”, is het oordeel. Tja, risico van
het vak. Doe ik niet moeilijk over. Jammer van het kaartje à 110 euro is het wel... De wedstrijd bekijk ik
in een naburig hotel met een paar andere Feyenoord-supporters die ook geweigerd zijn. Al tijdens de wedstrijd, die eindigt in een van de grootste nederlagen in Europees verband, vraag ik me af waarom ik ook alweer per se naar binnen wilde.
Zondag 2 februari 2025
Op de tweede ring van de Johan Cruijff Arena zit ik ingeklemd
tussen twee Ajacieden, terwijl
achter me een Amsterdammer met een hemeltergend accent de hele wedstrijd onzin loop te blèren. “DAVY! DA-VY! Organisatie! OR-GA-NI- SA-TIE!” En na de gelijkmaker van Feyenoord: “FA-RI-O-LI! Neem je rotzooi mee!”
Als Anis Hadj Moussa een enorme kans op de 1-2 krijgt, houd ik mijn adem in. De Algerijns-Franse aanvaller mist jammerlijk. Mijn hart bonst in mijn keel. Bij de gemiste strafschop van Wout Weghorst grijp ik naar mijn hoofd, maar het valt niet op, want de Ajax-supporters om mij heen doen hetzelfde.
Als in de 94ste minuut de 2-1 valt, voel ik de grond onder mijn voeten wegzakken. Het bier vliegt door
de lucht en mensen vallen elkaar juichend in de armen. Ik sta op en doe alsof ik heel erg moet hoesten, zodat ik niet mee hoef te juichen. Zou het opvallen als ik meteen wegloop? Na het laatste fluitsignaal besluit ik nog heel even te blijven, maar het is al snel niet meer te harden. Het aller-, allerergste volgt nog. Als ik langs alle stoeltjes naar de uitgang van het vak maneuvreer, kreeg ik schouderklopjes en grijpen mensen mijn hand. “Gefeliciteerd, gap!” De rillingen lopen over
mijn rug.
Woensdag 5 februari 2025
Gewoon een potje voetbal kijken,
denk ik, voordat ik rond 15.00 richting Eindhoven vertrek. Gezien het spel van de laatste weken maak me geen enkele illusie dat de mannen van Brian Priske PSV zullen verslaan in
de kwartfinale van de KNVB Beker. Met Boudewijn voer ik vooraf in het centrum van Eindhoven wederom dezelfde gesprekken: wanneer vertrekt Priske? En wie moet hem
dan opvolgen? Eenmaal in het Philips Stadion zien we alwéér een wedstrijd van niks. “Al speel je nog 180 minuten, dan scoren we nog niet”, zegt medesupporter Remco. Het gekke is dat we niet eens heel teleurgesteld zijn. Deze uitschakeling was al ingecalculeerd.
Zaterdag 8 februari 2025
Vandaag zit ik helaas niet op mijn vertrouwde vak, want van de aanklager betaald voetbal moeten X, R, S en T leeg blijven omdat er voorafgaand aan de thuiswedstrijd tegen Heerenveen vuurwerk
is afgestoken. Op zichzelf een belachelijke maatregel, die heel veel supporters treft die helemaal niets met het afsteken te maken hebben.
64
HAND IN HAND