Page 37 - Binnenwerk_OH18.indd

‘Mijn collega’s zijn zo trots op wat ze doen, dat ze er de hele dag over kunnen vertellen.’
Emma Hermans (23), Management Development Trainee bij Broekman Logistics
“Na een bachelor bedrijfskunde en een master strategisch management was ik voor m’n gevoel nog niet klaar met leren. Op een logistiek recruitmentevenement leerde ik Broekman kennen. Waar andere bedrijven zichzelf nogal probeerden te verkopen - ‘kijk hoe gaaf wij zijn’ - kwam Broekman lekker nuchter over. Ik besloot hier een trai- neeship te gaan doen, waarbij ik in twee jaar tijd aan vier verschillende projecten werk. Er zijn zo veel takken binnen de logistiek; op deze manier kan ik veel leren en overal een beetje van proeven. In de eerste twee weken ben ik bij alle Nederlandse locaties langsgeweest. Zo kreeg ik meteen een goed beeld van het bedrijf. De ene locatie is totaal anders dan de ander, maar de cultuur is overal hetzelfde: open en benaderbaar. Overal werd ik superwarm ontvangen en kreeg ik uitgebreide rondleidingen. Iedereen is zo trots op wat-ie doet, dat ze er de hele dag over zouden kunnen vertellen. Het was grappig om te horen dat sommige mensen, zoals de huidige CEO, zelf ook als trainee gestart zijn.
Tijdens het traineeship ben je helemaal vrij in welke projecten je wilt gaan doen. Voor mijn eerste project ging
ik naar de terminal. Toen ik tijdens een rondleiding al die enorme schepen, containerstacks en kranen zag, was ik flink onder de indruk. Dat had ik als kind trouwens al, als we een wandeling maakten over de Maasvlakte. Vooraf vroegen ze of ik me wel staande zou kunnen houden in zo’n mannenwe-
reld, maar daar heb ik geen probleem mee. Die directheid spreekt me juist aan. Sowieso staat de tijd hier absoluut niet stil en is er de afgelopen jaren veel verbeterd op dat vlak. Het is totaal geen ouderwets, vastgeroest wereldje. Inmid- dels zit het eerste jaar van mijn traineeship er bijna op en ben ik er helemaal van overtuigd dat Broekman de plek voor mij is. In korte tijd heb ik al meer geleerd dan tijdens vier jaar studie. De hele cultuur van korte lijntjes bevalt me ook goed. Na ieder project presenteer je je bevindingen aan de CEO en CFO. Dat geeft me het gevoel dat wat ik doe echt belangrijk is en dat iedereen heel betrokken is.
Achterin mijn auto heb ik een veiligheidshelm, hesje en schoenen liggen. Dat is altijd wel grappig, als vrienden meerijden. Toen ik een rondleiding kreeg van een kapitein over zijn vrachtschip en op de brug mocht, heb ik ook even een Snapchat gemaakt. Iedereen reageerde: ‘Wat doe jij daar nou?!’ Mensen verwachten vaak niet dat zo’n jonge vrouw tussen die containerstacks rondloopt, maar daarom vind ik het des te leuker. Binnen mijn familie ben ik de
enige die in de haven is gaan werken. Als ik met verhalen thuiskom vinden ze dat hartstikke vet. Ik ben ook echt trots op wat ik doe. Als ik over de terminals loop en zie wat er allemaal gebeurt, word ik warm vanbinnen. Hier maak ik gewoon deel van uit! Ik snap wel dat havenmensen dat gevoel onderling delen. Je bent allemaal met hetzelfde doel bezig. En die Rotterdamse haven is gewoon iets waar Nederland hartstikke trots op mag zijn.”
ONZE HAVEN • 37