Page 55 - HAND IN HAND

PORTRET
VAN VARKENOORD NAAR SMOOTHIEBAR
Tekst en beeld Maurits Hoek
Luís Pedro speelde voor Feyenoord en ook voor andere voetbalclubs in Nederland en in het buitenland. Daar leerde hij over een nieuwe passie, smoothiebowls. Die verkoopt hij nu in Rotterdam-Noord.
Hoe ben je bij Feyenoord terechtgekomen?
“Ik kwam bij Feyenoord toen ik een jaar of 12 of 13 was. Ik was gescout. Mark Wotte (destijds technisch directeur bij Feyenoord, red.) belde me thuis op nadat ik een paar regiowedstrijden gespeeld had. Dat was regio West 2 in Spijkenisse.
Dat ging goed, ik scoorde in beide wedstrijden en daarna belde Mark Wotte en mijn moeder nam toen
op. Hij vroeg naar mij maar mijn moeder begreep hem niet goed en hing gelijk op. Toen belde hij nog een keer en toen werd het allemaal duidelijk. Daarna ging het heel snel.”
Wat ging er dan allemaal zo snel?
“We hadden gesproken en Feyenoord kwam bij mij thuis en
ik zei meteen ‘Ja!’ Ik wilde meteen gaan. Gelukkig kwam Feyenoord eruit met MVV en toen kon ik gaan. Ik heb het seizoen afgemaakt bij MVV en daarna ben ik, ook met school, naar Rotterdam verhuisd.”
Ben je toen met je hele familie verhuisd?
“Nee, het was een optie om met mijn familie te gaan, maar mijn moeder
wilde niet. Toen ben ik alleen gegaan en kwam ik bij het Feyenoord- internaat terecht. Dat was bij de familie Mikkers. Ik heb daar alle jeugdteams doorlopen en kwam uiteindelijk bij het eerste elftal.”
En hoe was het om toen bij het eerste te komen? Je kwam in
een team met onder anderen Giovanni van Brockhorst. Ook
oy Makaay zat er. Dat moest wel een snoepwinkel zijn, of niet?
“Ik kwam een seizoen eerder al, toen mocht ik er een beetje aan ruiken. Bert van Marwijk was trainer en we hebben toen de beker gewonnen (seizoen 2007-2008 red.). Het tweede seizoen zat ik er vast
bij en dat was wel bijzonder. Ik heb daar veel geleerd, ook dingen die ik vandaag nog meeneem in het dagelijks leven.”
Wat voor dingen zoal?
“Volwassenheid, professionaliteit, niet alles serieus nemen. Vooral ook om niet alles persoonlijk te nemen, zodat je goed onderscheid kan maken wanneer iets persoonlijk is en wanneer iets zakelijk. Ik had wel
even tijd nodig om dat te beseffen. Toen ik dat besef had, was ik al 29 jaar. Het heeft best wel lang geduurd om te begrijpen wat zij (de oudere spelers uit het Feyenoord van 2008- 2009 red.) al die jaren zeiden. Ik heb er dus veel geleerd. Het was een mooie tijd, het is niet gegaan zoals ik het eigenlijk had gewild, maar dat heeft denk ik ook te maken met hoe het in het hoofdje ging. Ik had nog niet alles op een rijtje.”
Is het als jonge knul dan lastig om dat allemaal op een rijtje te krijgen? “Ja, dat is soms wel lastig. Sommige jongens kunnen dat heel snel, en sommige jongens hebben daarvoor meer tijd nodig en in de top heb je gewoon geen tijd.”
“Alles moet een beetje kloppen, niet alles hoeft perfect, maar
het moet een beetje kloppen. Bij mij klopten talent en hoe het in het hoofd zat niet goed genoeg. Dit zat bijvoorbeeld bij Georginio Wijnaldum, Kelvin Leerdam, Jonathan de Guzman en Diego Biseswar wel goed. Het vraagt wel meer dan alleen talent.”
OKTOBER 2023
55