Page 75 - Onze Haven +17

In 1964 raast orkaan Cleo over de Bahamas, waar Amerikaan Don Stephens met de christelijke organisatie 'Jeugd met een Opdracht´ verblijft. Schuilend in een
hangar hoort de Amerikaanse tiener een levensveranderend gebed van een meisje dat smeekt om een ziekenhuisschip. Dertien jaar later start hij Mercy Ships, dat nu wereldwijd opereert. Ook vanuit de Rotterdamse haven.
Jaël van den Berg is als vrijwilliger matroos aan boord van een van de twee ziekenhuisschepen van Mercy Ships.
Je bent nu op de MS Africa Mercy...
In Zuid-Afrika hebben we het schip gereed gemaakt voor vertrek naar Madagaskar. Daar blijven we vijf maanden. We geven de arme bevolking daar weer hoop. Een betere gezondheid en kwaliteit van leven.
Wat is de missie van Mercy Ships?
Medische zorg bieden aan de meest behoeftige mensen
in de wereld. Met onze eigen ziekenhuisschepen doen we steeds een ander ontwikkelingsland in Afrika aan. De hulp varieert van routineoperaties tot complexe chirurgische procedures. Ook wordt lokaal medisch personeel opgeleid en zijn er programma’s voor het verbeteren van de lokale voedselvoorziening.
Waarom koos je voor vrijwilligerswerk bij Mercy Ships?
Met genoeg in mijn spaarpotje om een tijdje als vrijwilliger te gaan werken, ging ik op zoek naar meer zingeving.
Mijn ouders sponsorden Mercy Ships vanuit onze kerk. De patiëntenverhalen in de nieuwsbrieven en mijn affiniteit met varen vanuit mijn opleiding in werktuigbouw en baan bij een jachtbouwer zetten mij drie jaar geleden op dit pad. Hier wilde ik voor gaan! Achteraf bleek dat ik alleen mijn ticket hoefde te betalen. Dankzij wereldwijde gulle donaties kunnen verblijfkosten van vrijwilligers aan boord worden gedekt.
Hoe bevalt het als matroos?
Het is geweldig! Op mijn eerste reis was ik de enige vrouw aan dek, maar nu is er nog één, dat juich ik alleen maar toe. Ik ben niet vies van fysiek werk. Als matroos doe je van alles. Van onderhoudswerk, het helpen bij
de bevoorrading tot het lopen van veiligheidsrondes
’s nachts. De sfeer aan boord van de Africa Mercy is respectvol en vriendelijk. We zijn een gemêleerde groep van zo'n 400 mensen met tientallen verschillende nationaliteiten. Jongeren, gepensioneerden, gezinnen. We werken, eten, sporten en leven samen. Op dezelfde plek, met dezelfde intentie. Waar iedereen zijn eigen talenten
kan benutten. Op ons grotere zusterschip, de Global Mercy, kunnen zelfs 600 vrijwilligers verblijven.
Je mooiste ervaring tot nu toe met Mercy Ships?
Mijn eerste reis duurde langer dan gepland, tien maanden in plaats van drie. De ervaring van aankomen in Senegal en zien hoe de lokale bevolking ons vanaf de wal uitgelaten verwelkomde, en al die honderden vrijwilligers die hen zwaaiend met vlaggetjes van hun eigen land vanaf het
dek begroetten. Dat heeft een onuitwisbare indruk op me gemaakt.
‘Als ze me na deze reis nog nodig hebben, plak ik er mogelijk weer een nieuw avontuur aan vast.’
Nooit last van heimwee?
Af en toe mis ik mijn jongere broertjes en zusjes, maar ik ben vooral dankbaar. Soms ga ik aan land om de klinieken te bezoeken waar de patiënten revalideren. Je ziet dan met eigen ogen waarom je hier wilt zijn. Deze ervaringen geven een diepere betekenis en waarde aan mijn leven. Net zoals zeeën verschillende lagen en dimensies hebben.
Zo te horen is dit niet je laatste reis met Mercy Ships...
Ik ben jong, gezond en heb de vrijheid om dit werk nu te doen. Als ze me na deze reis nog nodig hebben, plak ik er mogelijk weer een nieuw avontuur aan vast. Dit is mijn manier om mezelf te ontwikkelen en tegelijkertijd iets moois bij te dragen aan deze wereld.
Je zou dit avontuur anderen aanraden?
Absoluut! Natuurlijk zijn er uitdagingen, zoals cultuurverschillen. Ik moest me wel aanpassen aan een andere manier van werken dan wij Hollanders gewend zijn. Klinkt cliché, maar de voldoening die ik krijg, maakt alles de moeite waard. Het heeft mij veel gebracht. Mijn kijk op het leven is veranderd. En hoe mooi is het dat je je eigen gaven mag delen. Het is een ervaring die ik iedereen gun.
ONZE HAVEN • 75