Page 33 - Sprining Sophia magazine

“Ik zat achter het stuur van de Bentley, dat was heel tof! ”
Rashaan Hindori en Mick van Os zijn allebei negen jaar. En beiden patiëntjes van het Sophia Kinderziekenhuis. Toen ze werden gevraagd voor een fotoshoot met mooie auto’s zeiden de twee meteen ‘ja graag!’ Op naar het autowalhalla van David Hart in Wassenaar.
“Die meneer heeft echt heel veel auto’s" vertelt Mick enthousiast. De fotograaf en Rashaan stonden in de file. Daarom kreeg
ik een extra lange rondleiding en mocht
ik in sommige auto’s zitten. Een Bentley,
een Ferrari en een Ford. Ook in een hele bijzondere die wel 330 kilometer per uur kan. Het zijn allemaal ouderwetse auto’s, maar
ze zijn wel heel snel; een paar hebben ook belangrijke wedstrijden geracet. Voor de foto mochten wij voorin een Bentley zitten uit 1928. De fotograaf zat achterin, daar was ook een barretje. Ik zat achter het stuur, dat was echt tof!”
Mick werd geboren met torticollis, een scheef hoofdje, veroorzaakt door een oogspier die niet goed werkte. Hij is hiervoor in het Sophia Kinderziekenhuis behandeld, en succesvol geopereerd. Hij moet nog regelmatig voor controle terug naar het ziekenhuis. Dat
vindt Mick helemaal niet erg. “De dokters
zijn altijd zo lief, vooral dokter Tan. Daarom wil ik later ook oogarts worden”, aldus Mick. Rashaan wil later profvoetballer worden.
En dan net zo goed als zijn favoriete speler Erling Haaland. Sporten is Rashaan’s lust en leven. “Drie keer per week voetballen en
twee keer per week Thaiboksen.” Ondanks zijn systemische jeugdreuma, die op zijn vijfde werd geconstateerd, en waarvoor hij drie jaar lang onder behandeling was in het Sophia Kinderziekenhuis. Een intensieve
tijd vol onderzoeken en dagbehandelingen met infusen. “Ze hebben toen een prik gemaakt, die mijn moeder thuis aan mij kan geven. Dan hoefde ik niet meer elke week naar het ziekenhuis.” De medicatie werd langzaam afgebouwd en anderhalf jaar had Rashaan geen last. Tot afgelopen zomer. “Door de pijn kon ik ook niet meer sporten, maar doordat ik nu weer medicijnen heb,
gaat het ietsje beter. Gelukkig is mijn vader coach van mijn voetbalteam. Ik vind het fijn om in het ziekenhuis te zijn, omdat ik dan
de lieve ‘Kieteldokter’ kan zien. Tijdens de dagbehandeling werd ik altijd verwend door Henk met zijn lekker poffertjes en ijsjes.” In Wassenaar had Rashaan ogen te kort voor alle mooie auto’s. “Door de file van anderhalf uur waren we er maar een half uurtje. Dat was veel te kort!”
33
SPRINTING SOPHIA