Page 51 - Hand in Hand editie 1

Steve en Dylan
12E MAN
De 12e man is een fotoserie waarin we supporters op de voorgrond zetten. Elke Feyenoorder heeft een eigen verhaal. We portretteren hen soms in en rond De Kuip tijdens wedstrijddagen maar vooral ook in hun eigen omgeving. Deze keer is dat Dylan Venneman. Hij is een van de supporters die een naam van een overleden Feyenoord-supporter op het spandoek spoot, namelijk die van zijn vader.
spandoek gingen spuiten, was heftig en emotioneel. Maar ik vond het ook mooi dat mijn vader nu weer op een soort van fysieke manier aanwezig was in De Kuip. Daarnaast zagen we natuurlijk het megagrote doek liggen waar ruim 1700 namen op staan. Dan zie je wel hoeveel overleden Feyenoorders er eigenlijk zijn. Hoeveel families ook zo’n moeilijk moment hebben moeten meemaken. Het is mooi hoeveel vrijwilligers van Feyenoord Supportersvereniging De Feijenoorder hieraan meewerken, zodat we met z’n allen de namen blijven herinneren. Dan zie je vervolgens die woensdag erna in
De Kuip tegen AS Monaco het doek naar beneden gaan. En er volgde een minuut stilte. Een moment dat mij en m’n moeder zeker bijblijft, maar ook voor tranen zorgde. Want het liefst wil ik ook mijn vader erbij hebben in het stadion.”
Dylan denkt aan de herinneringen met zijn vader. “Ik ga niet vaak meer naar Feyenoord-wedstrijden toe. Voor mij
is het lastig om naar De Kuip te gaan zonder hem. Dat was echt een vader- zoon ding, vind ik. Ik kijk nu meestal thuis met mijn moeder en volg nog steeds alles. Mijn vaders naam op dat spandoek, dat is mijn manier om hem te laten weten dat hij nooit vergeten wordt en nog steeds de herinneringen meemaakt die er in De Kuip worden gemaakt. Hij zal altijd een deel van Feyenoord blijven, net zoals Feyenoord altijd een deel van mij is gebleven.”
“Vorig jaar waren mijn moeder en ik ook bij de openingswedstrijd en toen zagen we het doek over de supporters naar beneden glijden. We dachten:
ja, Steve Venneman, mijn overleden vader, moet daarop. We hadden het nog niet eerder gedaan. Mijn moeder en ik bleven met z’n tweeën over en hadden het heel zwaar de eerste maanden. Toen kwam corona ook nog. Door omstandigheden lukte het niet om mijn vaders naam eerder
op het spandoek te zetten. Tot nu dus. Mijn vader moest er gewoon op als jarenlange supporter en seizoenkaarthouder.”
“Steve overleed aan een hartaanval. Dat gebeurde totaal onverwachts op 30 juli 2019. We waren op vakantie in Spanje. De dag ervoor hadden we nog een balletje hooggehouden op het strand. Volgens mijn vader was het bijna voorbestemd dat ik Feyenoorder zou worden. Ik ben geboren op 9 april, twee dagen voor de halve finale van de UEFA Cup tegen Internazionale, waar hij heenging. Feyenoord speelde met 2-2 gelijk. Daardoor gingen ze naar
de hfinale, die de Rotterdammers uiteindelijk wonnen. Lachend zei Steve dat ik geluk bracht en dat ik als
Feyenoord-supporter geboren was. Een paar jaar later hadden wij een seizoenkaart voor Vak DD en was ik niet meer uit De Kuip weg te slaan. Ik maakte de overwinning mee op Ajax met John Guidetti, de 6-2 een aantal jaren later en natuurlijk het kampioenschap in 2017.”
“Bij mijn vader en mij was voetbal,
en voornamelijk Feyenoord, altijd het gespreksonderwerp. We keken alles en bezochten ook af en toe stadions
in het buitenland. Ook de rit naar en van De Kuip zal mij altijd bijblijven.
Zo luisterden wij in de auto altijd naar Radio Rijnmond en liepen we trouw met de andere Feyenoord-supporters over het stadionviaduct richting de poorten voor het stadion. Of we het
op voetbalgebied altijd eens waren met elkaar? Nee, niet altijd. Ik vond bijvoorbeeld Rick Karsdorp een groot talent, maar mijn vader dacht daar net anders over. Twee jaar later werden we met de rechtsback kampioen
en had hij er een groot aandeel in.
Dat heb ik toen wel even onder mijn vaders neus gewreven.”
“De dag dat mijn moeder en ik de naam Steve Venneman op het
AUGUSTUS 2024
51