Page 26 - Hand in Hand 07

twee maanden, dan kan mijn
vader zeker weer reizen.” In het competitieschema zie ik na de winterstop Feyenoord - FC Twente
op het programma staan. Een mooi affiche in een volle Kuip en door het tijdstip van 14.30 uur ook prettig voor de kleinkinderen van József. Ik zoek contact met de club en na intern overleg gaat de marketingafdeling
van Feyenoord er verder mee aan de slag. Ze zoeken contact met Dániel
en boeken de vliegtickets. Helaas kan Dávid, het broertje van Dániel, niet aanwezig zijn. De profvoetballer is op het moment van de wedstrijd tegen Twente op trainingskamp met zijn club FC Tatabánya. Naast József zijn wel Dániel met zijn vrouw en twee dochters en moeder Tünde van de partij.
De terugkeer
Op zaterdagmiddag 27 januari arriveert de familie Kiprich eindelijk weer in Nederland. Aan het einde van de middag belt Dániel of ik zin heb in een drankje in het hotel waar de familie verblijft. Hij zegt dat ze veel zin hebben in de volgende dag. Onderweg naar Rotterdam Airport gaan mijn gedachten terug naar 1993, toen de kampioensselectie van
Feyenoord na de 0-5 overwinning
in Groningen aankwam op ditzelfde vliegveld, dat toen nog Zestienhoven heette. Hoe bijzonder is het dat de familie Kiprich meer dan dertig
jaar later twee nachten naast dit vliegveld slaapt? Als ik binnenkom, zit de familie nog te eten. Even later snelt Dániel naar boven, waarna hij terugkomt met een tas vol Hongaarse snoepjes en chocola, als dank voor het leggen van de contacten. József geeft aan best wel moe te zijn van
het reizen. Het bezoek is kort, maar de familie geeft aan dat ze weer voor even thuis zijn.
Op zondagochtend stap ik al vroeg in de metro richting Varkenoord. Dániel en József zijn op dat moment al onderweg naar de loods waar alle spandoeken van het sfeerteam worden gemaakt. Dániel stuurt
een foto door en geeft aan dat het fantastisch is. Kiprich spuit zijn eigen handtekening op een spandoek, zet handtekeningen en gaat graag op
de foto met de sfeermakers. Rond 11.00 uur loopt Varkenoord voller dan normaal, schrijver Michel van Egmond is aanwezig en er zijn diverse cameraploegen. Om 11.30
uur stopt een wit busje voor de hoofdtribune van Varkenoord. Als de Tovenaar uitstapt, klinkt het “József! József! József!”, alsof hij nooit is weggeweest. Ook decennia na zijn vertrek uit Rotterdam-Zuid is Kiprich nog steeds razend populair, wat ook blijkt uit een groot spandoek dat
aan de andere lange zijde hangt. Na enige handtekeningen en selfies gaat Kiprich naar binnen voor een lunch met zijn voormalige trainer Willem van Hanegem en medespelers Mike Obiku, Regi Blinker en Ruud Heus.
Eenmaal in De Kuip is het moment daar. Een kwartier voor de wedstrijd betreedt Kiprich eindelijk weer de voor hem vertrouwde grasmat. Onder het toeziend oog van zijn trotse zoon Dániel en zijn twee kleindochters zwaait de spits van weleer naar het Legioen en ontvangt de Hongaar warme woorden van Feyenoord- directeur Dennis te Kloese. Prachtig dat het eindelijk is gelukt, een hereniging van József Kiprich met zíjn supporters in zíjn Kuip.
Euromast
De volgende dag bezoekt de familie Kiprich de Euromast, waar ik
26
HAND IN HAND
Algemeen directeur Dennis te Kloese met warme woorden voor de familie Kiprich.
Voorzitter Kees Lau overhandigt een miniatuur van De Kuip aan Kiprich.