Page 69 - Hand in Hand editie 10

Tekst en beeld Jim Holterhuës
MIJN FEYENOORD
Ook dit seizoen houd ik weer een dagboek bij. Niet alleen van de dagen waarop Feyenoord speelt, maar ook van gewone dagen. Want Feyenoord speelt op de een of andere gekke manier vrijwel elke dag een rol in mijn leven. Of ik het nu leuk vind of niet.
Ferron (15) en ik rond 15.00 uur in Almelo. Heraclied Martin heeft ons uitgenodigd voor een drankje bij
zijn amateurvereniging pal naast
het stadion. Meestal worden we als ‘loszittende’ Feyenoord-supporters niet met open armen ontvangen in Almelo. Eén keer zijn medesupporter Bart en ik zelfs in de tweede helft van de tribune gehaald, ondanks
dat we geen Feyenoord-uitingen droegen en/of bij ons hadden en niet hadden gejuicht bij doelpunten. Voor Martin en kornuiten ben ik echter wel welkom en krijg ik het ene biertje na het andere. Ook brengen we nog een bezoek aan het fraaie museum van Heracles in het stadion, dat vóór de wedstrijd gewoon toegankelijk is. Daar kan onze club nog iets van leren!
Zondag 11 mei 2025
Heel stiekem geloof ik er nog in. Stel... dat we de komende drie wedstrijden winnen en Ajax die verliest, dan kan de titelstrijd in theorie tot de laatste speeldag tussen drie clubs gaan... Er zijn gekkere dingen gebeurd in het voetbal! Maar dan moeten we om te beginnen wel PSV verslaan.
Het is vandaag ook nog eens Moederdag, dus dat betekent traditiegetrouw dat mijn moeder (80) meegaat naar De Kuip. We zitten ruim een uur van tevoren al op Vak
R, om de lange rijen op het voorplein en drukte op de trappen van het vak te vermijden. Moeder vermaakt zich voor de aftrap met appjes naar haar vriendinnen, die ze jaloers probeert te maken met foto’s van haar bezoekje aan De Kuip, en gesprekjes met
twee onbekende, lieve knullen naast haar, die het blowen deze keer maar achterwege laten.
Hoe de wedstrijd verliep, weten we allemaal. Na afloop baal ik als een
Zaterdag 19 april 2025
Mederedacteur en vriend Boudewijn presenteert in het Van der Valk Hotel in Ridderkerk ‘Een halve eeuw Feyenoord’. In zijn boek kijkt Boudewijn terug op een halve eeuw als supporter van Feyenoord, van zijn eerste wedstrijd
in 1975 tot de laatste seizoenen onder Arne Slot. Het is een mooie Feyenoord- middag, met mensen uit het hele
land, van verschillende generaties
en met verschillende achtergronden, die allen één ding gemeen hebben:
de diepe, soms onverklaarbare liefde voor Feyenoord. Bert van Marwijk neemt het eerste exemplaar van het boek in ontvangst, dat wordt uitgereikt door Boudewijns kleinzoon Noach. De voormalig trainer, die in 2002 de UEFA Cup won met onze club, is speciaal
voor de presentatie overgekomen uit
het verre Limburg. Dit boek vond hij bijzonder, geeft de oud-bondscoach
aan. “Tegenwoordig blijf ik liever ver
weg van de spotlights. Maar voor deze gelegenheid wilde ik een uitzondering maken, omdat ik iets met deze club heb.”
Donderdag 24 april 2025
Een afspraak in Rotterdam combineer ik met een bezoek aan voormalig Feyenoord-archivaris Henk van der Stoep, aan wie ik enige foto’s moet terugbrengen die we hebben gebruikt voor de Hand in Hand Special over Ben Wijnstekers. Van mevrouw Van der Stoep krijg ik een ouderwets bakkie koffie uit een kopje met een mooi bloemetjesmotief, terwijl de heer des huizes bloemrijk verhaalt over zijn jaren als vrijwilliger, in verschillende
functies, van jeugdleider tot archivaris bij Sportclub Feyenoord.
Ik luister geboeid naar meneer Van der Stoep - ‘Ome Henk’ voor intimi - die ondanks zijn respectabele leeftijd van 90-plus moeiteloos namen van jeugdspelers uit het verleden kan opsommen. Bijvoorbeeld over mijn kennis Cees Spaans, die in 1982-1983 slechts één duel in Feyenoord 1 (uit bij Roda) speelde en later uitkwam voor FC Emmen en Veendam: “Blonde aanvaller. Uit Rockanje”, schudt hij meteen uit zijn mouw. Ik hoop dat
ik later, als ik dezelfde leeftijd mag bereiken, net zo helder en scherp ben als meneer Van der Stoep. Ik zou nog uren kunnen blijven zitten en word door mevrouw zelfs uitgenodigd voor de lunch, maar helaas moet ik naar mijn andere afspraak in Rotterdam.
Deze mensen zijn écht Feyenoord, denk ik, als ik terugloop naar station Lombardijen. Onze club heeft hun hele leven een prominente rol gespeeld, zonder eigenbelang of financieel gewin. Bovendien is het werk als clubarchivaris zeer belangrijk. De geschiedenis van Feyenoord mag immers nooit verloren gaan en is door Henk van der Stoep (en zijn opvolger Cor van Veldhuizen) minutieus en met liefde in kaart gebracht. (En dat zeg ik niet omdat ik weet dat u deze rubriek leest, meneer Van der Stoep!)
Zaterdag 3 mei 2025
Na een afspraak in godbetert Amsterdam arriveren mijn zoon
JUNI 2025
69