Page 70 - Hand in Hand editie 10

stekker, en nog meer als later op de avond Ajax met 0-3 (!) thuis verliest van NEC. ‘t Had gekund...
Woensdag 14 mei 2025
Voor de laatste thuiswedstrijd van het seizoen verzamelen we, zoals voor de meeste duels in De Kuip, in Café Spork op de Groene Hilledijk. We halen ouwe herinneringen op. Op mijn telefoon zoek ik foto’s op van wedstrijden uit het verleden. Van een pub in het Zweedse Göteborg (voorafgaand aan Kalmar-uit,
2008), een kroeg in het Spaanse A Coruña, een boottocht over de Maas voorafgaand aan de bekerfinale van 2008, de legendarische trip naar Krasnodar, waar je nu ook niet voor je plezier heengaat, het vieren van de landstitel in 2017, van alles komt voorbij. “Wat hebben we eigenlijk veel meegemaakt met elkaar...”, zegt kameraad Ger.
De wedstrijd tegen RKC (2-0) is eigenlijk bijzaak tijdens de avond, die begint met een indrukwekkende actie van het sfeerteam ter nagedachtenis aan het bombardement van Rotterdam, vandaag precies 85 jaar geleden.
Na afloop neemt de selectie afscheid van het publiek. Voor sommige spelers, onder wie David Hancko, is het de laatste wedstrijd geweest in De Kuip. Het doet me weinig. Waar ik wel van moet slikken, is het afscheid van Peter Houtman. De bescheiden oud-speler en stadionspeaker vindt een ereronde overdreven, maar ik weet zeker dat iedere aanwezige dat wél terecht vindt. Bij zijn rondje wijst hij meerdere keren naar zijn hart. Daar heeft Feyenoord een speciaal plekje, zo wil hij zeggen. Ik moet nog meer slikken, zeker als hij pal voor Vak R staat.
Gekke club, dat Feyenoord, hè? Een club waar de stadionspeaker en voormalig verzorger populairder zijn dan de meeste spelers. Het doet me eens te meer beseffen: uiteindelijk gaat het mij niet zozeer om de sportieve prestaties. Het logo, de clubkleuren, het shirt, het stadion, de stad, de talrijke tradities, het clublied, de iconen en niet te vergeten mijn medesupporters, dát alles maakt dat ik van deze club houd.
Bedankt, Peter, voor het gewoon jezelf zijn. Een van ons.
Zaterdag 17 mei 2025
Bij de wedstrijd van mijn dochtertje Olivia (11) staat een scout van de KNVB langs de kant. Niet voor
Olivia, maar voor twee medespelers. Eenmaal thuis is Olivia toch wat teleurgesteld dat de scout niet voor haar kwam kijken. Ook broer Ferron bemoeit zich ermee. “Je hebt een goede techniek, een hard schot en speelt dit jaar voor het eerst op een heel veld, met meiden die een of twee jaar ouder zijn. Als je nu gewoon je best blijft doen en goed luistert, komt de volgende keer iemand voor jou kijken.” We dromen aan de eettafel hardop van een spelerscarrière bij
FC Barcelona of Real Madrid, met Ferron als zaakwaarnemer/personal assistent. Maar er is één droom wat ver, ver boven de andere dromen staat: Olivia in het shirt van Feyenoord V1. Ongeacht op welk niveau de Feyenoord Vrouwen spelen. Daar kan geen huisje in Spanje tegenop!
Zondag 18 mei 2025
Omdat ik vandaag 49 ben geworden, zijn mijn kinderen voor het eerst samen mee naar een verre uitwedstrijd. Jammer genoeg is het een wedstrijd om des keizers baard en speelt Feyenoord de slechtste wedstrijd onder leiding van Van Persie tot nu toe, maar ach, we zitten in
het zonnetje en de aartsrivaal wordt tenminste geen landskampioen op mijn verjaardag... Toch overheerst na afloop de gedachte dat wij dit seizoen zélf de titel hadden kunnen pakken. Met een normale trainer die niet had geëxperimenteerd met de speelwijze en onder wie we niet zoveel blessures hadden gehad, waren we gewoon kampioen geworden, daar ben ik heilig van overtuigd.
Enfin, het zit er weer op. Ik vind het wel weer effe lekker zo. Komende maanden is mijn agenda in de weekenden weer even leeg. Meer tijd voor andere, en soms leukere zaken dan Feyenoord. Al zal het over een paar weken toch wel weer gaan kriebelen...
Fijne zomer!
70
HAND IN HAND
In het zonnetje in Heerenveen zagen we de slechtste wedstrijd tot nu toe onder Robin van Persie.