Page 137 - isgaldebursa
P. 137
t : 31 10 . 7 . 1336 C : 2
dişim göstermeli. Yalnız muhafaza edilmeli demekle rulsun, hayattım mı muhafaza yoksa namusunu mu
olmaz. Efendiler, deminden arkadaşlarım ızdan birinin muhafaza edersin? Bendeniz hiç bîr Müslüman ta
verdiği izahattan öğrendiğimiz, Bursa'da namus ve savvur edemiyorum ki hayatını namusuna tercih ede.
ismet payima! edilmiş ve oradan kovulmuş olan Hü 'Elbette namusum kalsm, ben öleyim der. Binaen
kümeti islâmiyeyi takviye için millot kendisini göster aleyh mademki BursaMa bu kadar fecayie inzkna-
meli ve kuvvetini biraz sarf etmeli. Yalnız istemek... men namusa tecavüz ediliyor, bir islâm kalıncaya
Kuvveti vermedikten sonra istemek olmaz. Eğer gök kadar hatta kalmayıncaya kadar çalışmak, şu vatanı
ten bir kuvvet gelecek de o 'kuvvet bizi kurtaracak diye kurtarmak, herkesten evvel bu Meclisi Aliye bir ve-
•bekliyorsak bu haltadır. Her şeye lâkaıyıit katmak, son cibei zimmettir. Bilfarz efendiler Britanya"}!. o in
ra da ne yapmalı, bakmadınız demek zannedersem biraz giltere'nin mülevves muhitini feth ve teshir örmek
manirıksiîZfık olur. Oebir ile, «ilâhla, cepheye bugün as- 'lâzımgehe bendeniz bir islâm kanını çok görüüüm.y
Iker şevkiyle cephe müdafaa edilmez. Cephe bu gün O mülevves muhit bir islâm kanına değmez. Fakat
iman ile müdafaa edilir. Efendiler, millet kendisini bugün biz mütecaviz değiliz, ımüteeaviziaWhüz. Onun
toplasın, bu gördüğü, işittiği vökaıyiio ne 'kadar dühiraş İçin bîr fert kalıncaya kadar çalışacağız. Bir de mü
olduğunu gönsün, takdir etsin, koşsun. Biz de onlarla saadenizle bir şairi hassas: Vaktiyle kalya hakkında
•beraber önlerinde gidelim. Onun için yalnız ağlamak •kısacık bir manzume söylemişti, Bendeniz onu şu
la vakit geçirmeyelim. Ağlamamızı dindirmek için •kürsü tmıallâıden Yunan hakkında söyleyeceğim:
esbap taharri edelim. (Alkışlar). O vakit düşmanı bu «... Öç almak, işte kalbimi askiyte dolduran ezmek,
günkü manız kaldığımız tecavüzattan menetnriş olu- Yunan zalimi görmek bu milleti, sahrası kan, de
urz. (Alkışlar) nizleri kan, asumanı kan...» (Alkışlar).
AUİ SÜRUKt EFENDİ (Karahisarı Şarkî) — NECATİ BEY (Erzurum) — Arkadaşlarımızdan
Efendiler, korkunun pek çok olduğu yerde cesaret ar birisi kuvvetimiz varsa haydi diye bir söz sarfetti.
tar derler. Bendeniz de buna bir şey ilâve edeceğim. Evet efendiler; kuvvetimiz varıdır. Fakat burada felâ
Sözün, hitabenin, nutkun uzadığı vakitlerde maalesef te ketler tevali ettikçe kalbimizde tevali eden bu adları
essür ve teheyyüç o nispette azairyor. Kelâmın hayırlısı ihsas etmekle ne gökten yağar ne yerden blirer. Kuv
(hem kalili ve hem maksada delil olanıdır. Bendeniz vet bu gün 'bu memlekette mevcuttur. Hatırıma gelen
Meclisi Âliye iştirak İte müşerref olduğuni'dan ıberi, - bir tedbiri yarından itibaren talrbik için bu heyete arz
affınıza mağruren arz ederim, pek ziyade söze mep- ediyorum. Tevessül edelim burada acı acı ağlamaya
telâ olduğumuzu görüyorum. Efendiler, Islâmda söz lüzum yoktur. Hükümet de verdiği izahatta dediği
devri çoktan geçmiştir. Biz iş zamanındayız, fiiliyat gibi, bugün umumi seferberlik itamma lüzum yototar.
ister. Eğer uzun söylemekten bu milleti neeibeye, bu l Bu gün hizmeti askeriyeyi ifa etmiş bir çok efradı
zavallı vatana zerre kadar fayda tasavvur buyurulur- askeriye vardır ki, küçük zabitlik rütbesini İhraz et
sa bendeniz 'Heyeti CeÜlenizin en âciz ve en malûmat - mişlerdir. Yeni silah altına alınan kuvvetler hdç bîr
siz bir uzvi olduğum halde emrediniz, muhtelif zaman sahaıi harpte arzu 1 ettiğimiz muvaffaıkiyeSi te
mevzular üzerine saatlerce maruzatta bulunayım. Bi inin ediemez. Bİr küçük zabitin yet^mesi uzun za
naenaleyh, bir İki sözden ibaret arzım var. Bir düş manlara tovafckuf eder. Yarından itibaren biz dairei
man bir mülke girer efendiler, emvali yağma eder, 'intibalbiyelerJmSae dagdınz. Böyle «bîr harpte küçük
tahribat yapar, katiller yapar, sonra da namusa zabit rütlbetsinli ihraz etmiş, harpte yetişmiş adamları
taarruz eder. Efendiler, bendeniz evvelkileri hiç gö teşvikarla lâzım gelen menafü nafcdliyeyi temin ede
rüyorum. Hiç mesabesinde. Fakat tasavvur buyu rek onları orduya derhal idha* ederiz ve 314 - 15 H ef
runuz, namusa tecavüz ne demektir? Bir hemşire rat kli her gün hepimiz kemali meserretle geMklerini
mizin cevheri namusu lekedar edilmek İçin uzaii'lan seyrediyoruz. Bunların basma geçerler, bu mîlletin ka
o Ihanceri zulüm 'İle kanamış 'kalbin ikanı hiç bir biliyeti fıüriyesmden istifade ederfer. Çok zaman de
zaman dinmez. Efendiler? Bir insan ölür, onu ğil, yirmi beş gün zarfında umduğumuz kuvvet hu
toprak kapatır unutturur. Hatta en sevdiği kalp sule gelir. Burada niçin birbirimizi taciz edercesine
lerden bile. müruru zaman ile yavaş yavaş hayali si uğraşıyoruz? Yapacağımız vazife buldur. Yarından iti
linir. Fakat bir namusa sürülen leke toprakla da ör baren dağıtalım, tasavvur etmiyorum ki, böyle şey
tülmez, Ölüm'İe de unutulmaz, o öyle ebedî bir ya lerde yüz bb, yüz eli bin kişi bulanmasın. Bu teş
radır ki, ruzu mahşerde kanar. Simdi bir ıslama so kil edilirse, bu temlin edöirse ordu teessüs etti demektir.
— 246 —