Page 19 - ÜÇÜ BİR ARADA

ÜÇÜ BİR ARADA

nasıl oluyor da bir gün kalkamaz hale geliyor, esiri haline
dönüştürüyor bizi.

Zaman nasıl da hasret duygusunu alevlendiriyor öyle. Gençliğe

hasret, yaşananlara hasret, güzel günlere hasret. İlk aşklar, ilk
heyecanlar, işte ilk gün, ilk çocuğa, ilk toruna ve yaşanmış ve
geride kalmış tüm ilklere, tekrar tekrar yaşanmak istenenlere
hasret. Bir daha asla yaşanamayacak o güzel ilklere,
heyecanlara. Bir daha asla yaşanamayacak olanlara.

Zaman nasılda pişman ediyor bizi. Ah o keşkeler olmasa. Hani o
insanın içini bir kurt misali kemiren keşkeler. Bizi hayattan
bezdirmiş, kölesi durumuna getirmiş o mendebur kötü, hain
keşkeler. Yaşanmaması gerekirken yaşanmış, olmaması

gerekirken olmuş, daha güzel olması gerekirken eksik kalmış,
yanlış arkadaşlıklar, yanlış duygular, yanlış işler… Bir daha asla
fayda vermeyecekler.

Zaman nasılda mutlu ediyor bizi. İyi ki dedirtiyor. Dünyaya bir

kez daha gelsem yine aynısını yaparım dememize vesile oluyor.
Şükrettiriyor. Huzurla dolduruyor bizi. Tüm yaşanan
olumsuzluklara inat kocaman bir artı sunuyor bize. Joker hakkı
verircesine.. Hayatımızı anlamlandırıyor, boşa geçmemiş bir
ömür sürdüğümüz hissi uyandırıyor bizde.

Hasayaz Ortaokulu Sayfa 19