Page 39 - ÜÇÜ BİR ARADA

ÜÇÜ BİR ARADA

Devlete karşı gelmeyi kastetmedim ben” dedi. Sadece yürüyen
mevcut mevzuatta hırsızlık yapamayacağım duruma
getirilemiyorum hepsi o kadar.
Hâkim, onun bu sözlerine çok sinirlendi. Umursamaz tavırlarına
tahammül edemiyordu. Görevlilere “Çabuk götürün onu buradan”
diye emir verdi. Çocuk hâkimin kızmasından hiç etkilenmemiş
olacaktı ki umursamaz tavrını devam ettirerek, görevlilerin
kolunda salondan dışarı çıktı.

Adım adım hapishaneye doğru ilerlemeye başladılar.
Hapishanenin kapısına yaklaştıkça içine bir ürperti geldi sanki
bu sefer ki farklıydı, korktuğunu oraya gitmek istemediğini fark
etti. İçine bir sıkıntı düşmüştü. İçerisinin nasıl bir yer olduğunu
biliyordu, daha önce defalarca yaşamıştı burada ama
korkusunun nedenini kendisi bile çözemiyordu. Gardiyan kapıyı
açtı ve sert bir şekilde onu içeriye itti. Yüzünden ve onu
itişinden de belliydi. Kalbi artık taşlaşmıştı burada delikanlı
gözlerini odanın içinde gezdiriyordu. Boş bir yatak bulma
umuduyla. Pencerenin altındaki yatak boştu. Belli ki soğuk olur
diye kimse oraya yatmak istememişti. Ama o yatağının pencere
kenarında olmasına sevinmişti. Çünkü gece olunca yıldızlarla baş
başa kalıp onlarla sohbet edebilecekti.

Yatağına yerleşmeye koyuldu, eşyalarını yerleştirdiği sırada
sırtında bir el hissetti. Arkasına döndü, sıcak ve güleç bir yüz
onu karşılıyordu. O anda onunla güzel bir dostluk kurabileceğini
hissetmişti. Konuşup tanıştılar. Birbirlerine hayat hikâyelerini
anlattılar. İkisi de birbirlerinin aynalarıydı sanki. Ayrı

Hasayaz Ortaokulu Sayfa 39