Page 83 - Ταξιδι στα Γιαννενα

Ταξίδι στα Γιάννενα

Θ ΑΛΘΚΕΛΑ ΣΟΥ ΚΑ ΓΛΝΩ

Ζρωτασ είναι οι ςτίχοι βγαλμζνοι από τθσ ψυχισ
τα εςϊψυχα βαμμζνοι με το κόκκινο αίμα τθσ καρδιάσ.
Και μόνο ο ποιθτισ μπορεί να γνωρίηει τον πόνο των
ςτίχων αυτϊν.
Βάηοντασ τθν ψυχι του μζςα ς αυτοφσ.
Θ ψυχι υποφζρει κατακζτοντασ όλεσ τισ νότεσ.
Σε μια καρδιά που αιμορραγεί για τθν αλικεια των
χαμζνων ςυναιςκθμάτων.
Βάλε μουςικι ςτουσ ςτίχουσ κι άρχιςε να ψικυρίηεισ
όςο πιο ςιγά μπορείσ.
Θ αλικεια ςου κα γίνω ξανά, δεν κα γίνω θ άβυςςοσ
ςτθ νφχτα ςου.
Κα γίνω το φωσ που επιδιϊκει το ςκοτάδι να ςε κρφψει.
Δεν κα είμαι μια ψευδαίςκθςθ τρυφερότθτασ ανάμεςα ςτα
ςκζλια ςου.
Το χαραγμζνο χαμόγελο ςου κα γίνω

και κα ςε οδθγϊ με το δικό μου μοναχικό αςτζρι
ανάμεςα ςε ηωι και κάνατο.
Είμαι άπειροσ,
Μόνο ςτίχουσ ζμακα να γράφω πάνω ςτο γυμνό δζρμα ςου,
όλεσ τισ νφχτεσ τθσ μοναχικότθτασ μου.
Μου λείπεισ και είναι θ αλικεια μου!

83