Page 36 - อุตสาหกรรมท่องเที่ยว

19

2.1.5.1 เป็นสินค้าเอกลักษณ์ของท้องถิ่นที่ไปท่องเที่ยว เป็นสินค้าที่เมื่อเอ่ยถึงทุกคน
ก็ทราบถึง

2.1.5.2 เป็นสินค้าที่หายากและราคาแพง เป็นสินค้าที่แหล่งท่องเที่ยวนั้นเป็นคน

ก าเนิดหรือมีชื่อเสียงในการผลิตสินค้าที่ระลึกประเภทนี้

ี
2.1.5.3 เป็นสินค้าที่มราคาถูกกว่าที่วางขายในภูมิล าเนาของนักท่องเที่ยว เป็นสินค้า
ใช้สอยที่นักท่องเที่ยวใช้ประจ าแต่มีราคาถูกกว่าในภูมิล าเนาของตนเอง
2.1.5.4 เป็นสินค้าที่ออกแบบผลิตภัณฑ์ที่มีความแปลกใหม่หรือมีประโยชน์ใช้สอย

2.1.5.5 เป็นสินค้าที่มีรูปร่างขนาดและน้ าหนักเหมาะต่อการขนส่ง เป็นสินค้าที่ไม่

เปราะบางหรือช ารุดง่าย

2.1.5.6 เป็นสินค้าที่ใช้วัสดุและแรงในท้องถิ่นนั้น เป็นสินค้าที่น าวัสดุเหลือใช้มาแปร

รูปเป็นสินค้าที่ระลึก ซึ่งก่อให้เกิดมูลค่าเพิ่ม

2.1.5.7 เป็นสินค้าที่มีการแสดงขั้นตอนการผลิตให้นักท่องเที่ยวได้ชมหรือทดลองท า
ด้วยตนเอง เป็นสินค้าแสดงให้เห็นถึงขั้นตอนการผลิต (ภคพร ภูมินาภรณ์, 2562: 7-10)

2.1.6 ธุรกิจเรือท่องเที่ยว คือ การให้บริการน าเที่ยวทางเรือทั้งระยะทางสั้น และระยะทาง

ยาวที่ต้องค้างคืน ทั้งในประเทศและระหว่างประเทศ (จเร เถื่อนพวงแก้ว, 2563: 17)

2.1.7 ธุรกิจบันเทิง คือ สถานบริการ ตามนิยามของพระราชบัญญัติสถานีบริการ พ.ศ. 2509

ื่
หมายถึง สถานที่ตั้งขึ้นเพอให้บริการโดยหวังประโยชน์ในการค้าโดยมาตรา 4 ของกฎหมายฉบับนี้ได้
แบ่งประเภทของสถานบริการไว้ดงนี้
2.1.7.1 สถานเต้นร า ร าวง เป็นปกติธุระประเภทที่มีและประเภทที่ไม่มีคู่บริการ

ได้แก่ บาร์ ดิสโก้เธค ไนต์คลับ เป็นต้น

2.1.7.2 สถานที่ที่มีอาหาร สุรา น้ าชา หรือเครื่องดื่มอย่างอนจ าหน่ายและบริการ
ื่
โดยมีผู้บ าเรอส าหรับปรนนิบัติลูกค้า ได้แก่ เล้าจ์ โรงน้ าชา เป็นต้น

2.1.7.3 สถานอาบน้ า นวด หรืออบตัว ซึ่งมีผู้บริการให้แก่ลูกค้า เว้นแต่เป็นสถานที่
ซึ่งบริการได้ขึ้นทะเบียนเป็นผู้ประกอบโรคศิลปะสาขาการแพทย์ไทยประเภทการนวดไทย หรือเป็น

ื่
สถานที่เพอสุขภาพหรือเสริมสวยตามที่กระทรวงสาธารณสุขก าหนด สถานบริการประเภทนี้ ได้แก่
อาบอบนวด โดยไม่รวมถึง นวดแผนไทย หรือธุรกิจสปา

2.1.7.4 สถานที่ที่มีอาหาร สุรา หรือเครื่องดื่มอย่างอนจ าหน่ายหรือให้บริการ โดยมี
ื่
รูปแบบอย่างใดอย่างหนึ่งดังต่อไปนี้