Page 9 - rasy.indd

koduchem i hedonistą, nigdy nie angażującym się w boskie pro-
blemy, odcinając się od nich i wykazując zainteresowanie tylko
gdy zostanie poproszony o to przez jednego ze swoich braci,
lub innego członka rodziny.

Najmłodszym z trzech pierwszych bogów był Abtis, który
wyłonił się z energii zniszczenia. On i jego dzieci trzymają pie-
czę nad wszystkim tym co wiąże się z jakimś końcem, stratą
czy wyniszczeniem, choć on sam pozostaje najbardziej empa-
tycznym z trzech braci. To on widząc, jak ludzkie dusze błąka-
ją się bez celu po śmiertelnych światach, gdy ich ciała umierały,
w strachu i niepewności, nakłonił braci do stworzenia miejsca
również dla nich z dala od żywych. W ten sposób powstały za-
światy, nad którymi przejął piecze, od tamtej pory poświęcając

swoje istnienie dbaniu o umarłych i pilnowaniu by po śmier-
ci spotkał ich odpowiedni los. Tym samym został on panem
śmierci i władcą krain umarłych, co idea nie pasuje do czarnej
barwy jego mocy.
Bogowie większość czasu spędzają w swoich pałacach istnie-

jących gdzieś w przestrzeni między innymi światami, wyjątek
od tego stanowi Nilos, którego domostwo mieści się w jednym
śmiertelnych światów, choć jego samego nie spotka się tam
zbyt często.
Pierwotni bogowie ze względu na to iż w swojej czystej po-
staci nie posiadają płci, będąc jedynie energią, mogą dowolnie
rozmnażać się miedzy sobą, łącząc swoje energie i tworząc no-
wych bogów. Młodzi bogowie za nim będą w stanie istnieć sa-

modzielnie, rozwijają się będąc połączonymi z jednym rodzi-
ców i karmiąc się ich energią, do czasu aż ich własna nie stanie
się w pełni stabilną i wystarczającą silną. Gdy osiągną ten stan

9 9