Page 71 - ธรรมะบรรยาย1525
P. 71
้
ของข้าพระพุทธเจาด้วยเถิด” นางยักษิณีก็ตามมา ปรากฏว่าเข้าประตูไม่ได้มีภุมมเทวดาสิงสถิตย์
อยู่ที่ซุ้มประตูไม่ให้เข้า พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า “อานนท์ไปเชิญนางยักษิณีให้เข้ามาเถิด” พอพระ
้
อานนท์ลุกไป นางกุมาริกาบอกว่า “อย่าให้เข้ามา ๆ” พระพุทธเจาบอกว่า “เธออย่าเอะอะไป ให้
นางยักษ์เข้ามาเถิด” พอนางยักษิณีมา ตาแดงกร่ า โกรธมาก ๆ จะกินเลือดกินเนื้อมึง พระพุทธเจ้า
ส่งกระแสจิตไป พลังเมตตาเข้าไปที่ใจนางยักษิณี แต่นางยักษิณียังโกรธอยู่ ยืนอยู่ใกล้พระพักตร์
ของพระพุทธเจ้า
พระพุทธเจ้าทรงตรัสว่า “เธอทั้งสองท าไมจองเวรกันมากมายขนาดนี้ ถ้าเธอไม่มาพบเรา เธอ
ก็จะไม่สิ้นสุดการจองเวรซึ่งกันและกัน จะไม่สิ้นสุดกันเลยไม่รู้กี่ภพกี่ชาติ เหมือนกับงูกับพังพอน
เหมือนกับกากับนกเขา เพราะฉะนั้น ต่อแต่นี้ไป ขอให้เธออยาได้จองเวรซึ่งกันและกัน เพราะเวร
่
ย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร เวรหาระงับด้วยการจองเวรไม่ จะระงับได้ด้วยการไม่จองเวร”
้
พระพุทธเจ้าก็แสดงธรรมไป ปรากฏว่านางยักษิณีบรรลุเป็นพระโสดาบันเลย พระพุทธเจารู้ว่านาง
ยักษิณีบรรลุพระโสดาบันแล้ว ก็บอกนางกุมาริกาว่า “เธอเอาลูกของเธอให้กับนางยักษิณีเสีย” นาง
ก็ไม่กล้า พระพุทธเจ้าก็บอก “เอาไปเถอะ บัดนี้นางยกษิณีไม่ท าอะไรแล้ว” นางมัลลิกาอุ้มลูกไปให้
ั
นางยักษิณีก็อุ้ม จูบ แล้วก็คืนให้
นี่เห็นไหมการกลายพันธุ์ของคน เกิดจากเรงอาฆาต พยาบาท จองเวร เราไปท ากับเขาก่อน
พอโกรธแล้วแน่นอนก็ต้องท าอย่างใดอย่างหนึ่งให้มีพลานุภาพยิ่งใหญ่ นางกุมาริกาอยากจะเป็น
ยักษ์ก็เกิดเป็นแมวก็มีอานุภาพมากกว่าไก่ พอไก่ตายแล้วก็เกิดเป็นเสือก็มีอานุภาพมากกว่าเนื้อ
ลองคิดดู เพราะฉะนั้น ที่เชื้อโรคกลายพันธุ์ก็อาจจะเป็นลักษณะนี้คือให้เหนือกว่ามนุษย์ที่คิดวัคซีน
มาป้องกันเขา เขาก็กลายพันธุ์ที่จะท าร้ายคนที่อ่อนแอ ท่านทั้งหลายวิธีที่ดีที่สุดก็คือการสวดมนต์
แผ่เมตตาให้เขาไป เวรทุกภพทุกชาติที่เคยล่วงเกินซึ่งกันและกันก็ขอให้ยุติ เอาบุญกุศลไปเถิด ท่าน
้
อย่าจองกรรมจองเวรแก่ข้าพเจ้าเลย ข้าพเจาได้สวดมนต์ทุกวัน แผ่เมตตาให้ทุกวัน ขอให้เป็น
อโหสิกรรมต่อกันและกันเถิด ท าไปอย่างนี้ทุกวัน ๆ มาก ๆ เข้า การที่คิดโกรธ อาฆาต พยาบาท
จองเวร ก็จะลดลงไป ๆ ในที่สุดก็เป็นเพื่อนได้ ศัตรูกลายเป็นเพื่อนได้ อย่างพระองคุลีมารเป็นโจร
มหาโจร ยังกลายเป็นพระอรหันต์ได้ ลองคิดดู เพราะฉะนั้น คนธรรมดาเป็นเพื่อนก็กลายเป็นศัตรู
ได้ ศัตรูก็กลายเป็นมิตรได้ เพราะว่าเวรจะระงับได้ด้วยการไม่จองเวร สาธุ สาธ สาธุ อนุโมทามิ
ุ
๗๑