Page 50 - ธรรมะบรรยาย2564
P. 50

ในขณะนั้นพระพุทธเจ้าได้ตรัสให้แก่พระอานนท์ว่า        เธอจงเรียนรัตนปริตรแล้วนำไปสวดให้แก่

                          ี
               เมืองเวสาล  พระอานนท์ก็ได้เรียน  พอเรียนเสร็จแล้วก็ขอประทานบาตรจากพระพุทธเจ้าก็ทรง
               ประทานบาตรให้ พร้อมใส่น้ำลงไป พระอานนท์ก็ได้สวดรัตนปริตรพร้อมประพรมน้ำพระพุทธมนต์

               เมื่อพระพุทธเจ้าได้ตรัสสั่งอย่างนี้  อานนท์เธอจงเดินไปทั่วเมืองเวสาลีพร้อมประพรมน้ำพระพุทธ

               มนต์  พระอานนท์ก็ได้ทำตามพุทธบัญชาพระเถระเจ้า  ขณะที่ประพรมน้ำมนต์ก็ได้สวดบทหนึ่งว่า

               “ยังกิญจิ วิตตัง อิธะ วา หุงรัง วา” พวกอมนุษย์ทั้งหลายที่ไม่ยอมไปในขณะแรกก็อยู่ไม่ไหวแล้ว พอ

                                                                                       ็
               ได้รับน้ำพระพุทธมนต์ก็พากันชิงหนีออกจากประตูคนละทิศคนละทาง            เปนเหตุให้อมนุษย์ร้อง
               ครวญครางหนีจากเมืองเวสาลีไปสิ้น ทำให้โรคภัยไข้เจ็บที่อยู่ในตัวมนุษย์ก็จางหายไปได้ ต่างพากัน

                                ้
               มาบูชาพระพุทธเจา
                     ในขณะนั้นประชาชนทั้งหลายก็ทราบข่าวว่าเหตุการณ์ต่าง  ๆ  มันสงบระงับลงไป  ก็ได้กราบ

               ทูลองค์พระสัมมาสัมพุทธเจ้าเสด็จไปที่มหาสมาคม  ในขณะนั้นพระอานนท์ก็ตามเสด็จมาด้วยมา

               เข้าเฝาพระพุทธเจ้า ณ มหาสมาคม เป็นอันว่าพระพุทธเจ้าได้ตรัสรัตนปริตรอีกครั้งหนึ่ง ประชาชน
                     ้
               ทั้งหลายได้ฟังก็เกิดความศรัทธาเลื่อมใสเป็นอย่างมาก  ก็ได้น้อมนำเอาพระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง  พระ

               ธรรมเป็นที่พึ่ง พระสงฆ์เป็นที่พึ่ง สืบต่อมาพระพุทธเจ้าจึงได้ตรัสว่า นี่แหละคนทั้งหลาย การที่เรา

               เอาพระพุทธพระธรรมเป็นที่พึ่งนี้ ก็จะทำให้จิตของเราบริสุทธิ์ “พุทธัง สะระณัง คัจฉามิ” คือเอา

               พระพุทธเจ้าเป็นที่พึ่ง “ธัมมัง สะระณัง คัจฉามิ” เอาพระธรรมเป็นที่พึ่ง “สังฆัง สะระณัง คัจฉามิ”

               เอาพระสงฆ์เป็นที่พึ่ง นี่แหละที่พึ่งอันเกษม นี่แหละที่พึ่งอันประเสริฐ

                     บัดนี้ พระสงฆ์ทั้งหลายที่วัดเทพเจติยาจารย์พร้อมแล้วที่จะสวดรัตนปริตร ขอเชิญทุกท่านได้

               เปิดหนังสือหน้าที่ ๓ พร้อมกันอาราธนาบทรัตนปริตรสืบต่อไป สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ





















                                                           ๕๐
   45   46   47   48   49   50   51   52   53   54   55