Page 8 - ร่ายกายที่อ่อนไหวกับใจที่อ่อนแอ
P. 8
การเป็นคนอ่อนไหวในที่นี้ผมหมายถึง การมีจิตใจที่อ่อนโยน
รู้จักเห็นอกเห็นใจผู้อื่น เรื่องแบบนี้ไม่ใช่ใครจะเป็นก็ได้ แต่หาก
คุณมีลูกเล็กๆที่ก าลังเติบโต ก็ยังไม่สายที่จะฝึกให้พวกเขารู้จัก
การมีเมตตาต่อคน สัตว์และต้นไม้ที่อยู่รอบๆตัว การท าตัวให้
เป็นแบบอย่างให้เห็น คงดีกว่าการพร่ าสอนไปเรื่อยๆ นั่น
หมายถึงคุณเองก็ต้องเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยนเป็นพื้นฐานมา
ก่อนแล้ว หากคนในบ้านเป็นคนเห็นแก่ตัว ชอบใช้ความรุนแรง
ขาดเมตตาธรรมต่อเพื่อนมนุษย์ สัตว์และต้นไม้ ก็คงยากที่จะ
สอนใครให้เจริญรอยตามสิ่งเหล่านี้ได้
หลายคนถามว่า จะเริ่มสอนลูกตั้งแต่อายุเท่าไร ค าตอบคือ
เมื่อลูกเริ่มจ าความได้ เริ่มสื่อสารได้ ไม่ต้องรอให้โตเป็นวัยรุ่น
ุ
ก็ได้ หลักการคือ ยิ่งอายน้อยเท่าไรยิ่งสอนและฝึกฝนได้ง่าย
กว่า การสอนให้ลูกเป็นคนอ่อนโยน เป็นพื้นฐานของการ
ฝึกฝนเรื่องคุณธรรมจริยธรรมประเภทหนึ่งเหมือนกัน
การเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนไหว อ่อนโยนต่อผู้อื่น เปรียบเสมือน
การมีจุดเริ่มต้นที่ดีของการท าความดี เพราะคนที่จิตใจ
อ่อนโยนจะมีโอกาสท าความดีและเข้าถึงความดีได้อย่าง
แท้จริง ส่วนคนที่ขาดความจริงใจ คนที่สร้างภาพให้ดูดี คน
เหล่านี้ท าสิ่งต่างๆที่คิดว่าดี (จากมุมมองของตนเอง) ทั้งชีวิตก็
ไม่มีวันได้ความดีกลับมา เมื่อนั้นบุญกุศลก็ไม่บังเกิด และท ี่
ส าคัญคือไม่เกิดประโยชน์ต่อคนอื่นแต่อย่างใด
Archduchess PSK 5
