Page 103 - รวมเล่ม
P. 103
หลวงพ่อสอนธรรม 91
อุบายธรรมของหลวงพ่อ
้
์
ิ
้
้
่
ู
่
ี
ิ
ุ
ี
้
้
่
ิ
หลวงพอสนธชแนะวา “ตองเปลยนสมมตใหร ขามสมมตให ้
ุ
ได้ สมมุติกับวิมุตติก็ใกล้ๆ กันนั่นละ” จากนั้นก็ฝันเห็นหลวงพ่อ
สนธ์ตลอด ๒-๓ คืนติด ภาวนาก็เมามันพร้อมกับสร้างวัดป่าเมตตา
ิ
วนาราม รบกับอุทยาน กับวัดมหานิกาย โยมข้นมาด่าทุกวัน ราวๆ
ึ
ปี ๒๕๕๗ ขณะน้นการดาเนินจิตภาวนาของเรามาถึงจุดท่น่ง
�
ั
ี
ั
ภาวนาแล้วจิตดิ่งลึกไปโดยไม่รู้ว่า จิตอยู่ที่ไหน ทุกอย่างดับจนไม่
ได้ยินเสียงอะไรทั้งสิ้น เริ่มนั่ง ๒๐.๐๐ น. รู้สึกตัวตอนตี ๕ และ
เกิดปีติมากจนไม่อยากฉันอาหาร แต่มันยังหว่นไหวอยู่ อุปมา
ั
เหมือนเราเดินเข้าไปในกุฏิเห็นหมดทุกอย่างแต่ท�าอะไรไม่ได้
หลวงพ่อสนธิ์ ท่านดุว่า “สมาธิหัวตอ มันจะได้อะไรโง่แท้
ี
ด็อกเตอร์” ท่านแก้ปัญหาให้ว่า “อาการเช่นน้เรียกว่า นิพพาน
พรหม จิตดับกระทั่งไม่ได้ยินเสียง ไม่รับรู้อะไรจากภายนอก จิต
ี
ลงไปสู่ส่วนลึกท่สุดเป็นอัปปนาฌาน เรียกว่า พรหมลูกฟัก เป็น
พรหมชั้นสูง ถ้าไม่แก้ไขผู้นั้นจะคิดว่าตนได้พบพระนิพพาน จะไป
ไหนไม่รอด...ท่านแนะว่า ให้ตั้งต้นใหม่ ติดตามดูจิตตั้งแต่เริ่มต้น
เข้าสมาธิ เหมือนเราประคองเด็กหัดเดิน ประคองไปเรื่อยๆ ให้รู้
ใช้สติปัญญาตามดูจิตให้ดีว่า วางอารมณ์อะไรจึงดับเสียงไปหมด
ี
ให้ดูว่าจิตไปอยู่ท่ไหน ต้องตามให้รู้ ให้แยบคาย” “เวลาคุณจะ
จ�าวัดให้จ�าวัดเลยไม่ต้องก�าหนด ลองดู” เราใช้เวลาพิจารณาตาม