Page 8 - 6c kitap

düşündüğüm için sana söylemedim. Söz bir daha
olmayacak.” dedi. Annesi zor da olsa ikna olmuş gibiydi.
Derek, yorgun bir şekilde odasına gitti; yatağına yattı. O
kadar yorulmuştu ki gözlerini kapattığı an, kendini
uykunun şefkatli kollarına bıraktı.

Derek, sabah kalktığında her yeri ağrıyordu.
Ayağa kalktı ve yüzünü yıkadı. Sonra kahvaltısını yapıp
okula gitti. Gözleri David ve Tom’u arıyordu. Onları
görmek için hızla sınıfına doğru gitti. Tom ve David onu
bekliyordu. Derek hızlıca başından geçenleri anlattı. Tom
ailesine çaktırmadan eve girmeyi başarmıştı.Ancak aynı
durum David için geçerli değildi.

David kapıyı açarken biraz fazla ses çıkarmıştı ve
babasını uyandırmıştı. Lakin David’in şansı yüzüne
gülmüştü ve babası kalkmadan yatağına geri girmişti.
Babası ise bunu bir pencere gıcırtısı sanıp geri yatağa
yatmıştı. Okul boyunca akıllarındaki tek düşünce dün
yaşanan olaylardı. Hepsi düne göre oraya gitmek için bu
sefer can atıyorlardı. Bu heveslerini bastıramayıp yine
gece yarısı evden çıkıp buluşmaya karar verdiler. Eve
vardıklarında akıllarındaki tek düşünce ailelerinin uykuda
olup evden çıktıklarını görmemeleriydi. O yere geri
dönmek onlar için güçlü bir amaç hâline gelmişti.

Hepsi yemeklerini yedikten sonra hızlıca yatağa
koştular ve ailelerine yorgun olduklarını söylediler.
Aradan birkaç saat geçtikten sonra aileleri uyudu. Sonra
hepsi yavaşça yataktan kalkıp kapıya doğru ilerlediler.
Tom kapıyı yavaşça aralayıp dışarı çıktı. Derek ise kapıyı
açarken birazcık gıcırdatmıştı ama annesine fark

~ 5 ~