Page 29 - 9.6 ebook
P. 29
่
่
่ ่
้
้
่
้
่
5. ภรำตฤธรรม คือ กำรปฏิบัติของพีทีมีต่อนองและนองต่อพี นองต้องปฏิบัตินับถือพีเหมือนพอเหมือนแม ครอำจำรย์จึงมีบัญญัติไว้ว่ำ จงถือว่ำคร
้
่
็
่
็
็
ี
็
อำจำรย์เปนรปปรมำตมัน บิูำเปนรปพระประชำบูี มำรูำเปนรปพระแม่ธรณ และพีเปนรปพระคร จงอยำูถกทังบิูำมำรูำ ครอำจำรย์และพี ่
้
้
้
่
่
็
็
ไม่ว่ำตัวเองจะอย่ในฐำนะอันใูก็ตำม หำกเปนพรำหมณ์กขอให้ปฏิบัติพิเศษขึนไปอีก เช่นเูียวกันพีก็ต้องเลียงูน้องแบบแม่เลียงูบุตร พีต้อง
่
่
ุ
้
อบรมสังสอนนองเหมือนบิูำมำรูำสังสอนบตร
่
้
่
่
้
6. ปติธรรม คือ กำรปฏิบัติหนำทีของสำมีต่อภรรยำ ผ้ชำยต้องเลือกเจ้ำสำวที เหมำะสมแก่ตระกลของตน เหมำะสมกับสังคมทีตนอำศัยอย่ ฉะนัน
่
่
่
่
่
่
็
เมือจะเลือกเจ้ำสำวต้อง ไู้รับกำรเห็นชอบจำกผ้ใหญ่ก่อน เมือผำนผ้ใหญหรือผ้ใหญยินยอมแล้วจึงยอมรับเจ้ำสำวนันมำเปนภรรยำ เมือเปน
่
็
่
้
่
่
็
่
ภรรยำแล้วกต้องเลียงูกันไปตลอูชีวิต เอำใจใส่ต่อภรรยำอย่ำงจริงจัง อยำริเปนคนเจ้ำช้กับผ้หญิงอืน ถือว่ำผ้หญิงอืนๆ เปรียบเสมือนพีนอง
็
้
หรือลกหลำนหรือมำรูำของตน
่
์
่
่
่
ี
้
7. ปตนธรรม คือ กำรปฏิบัติหนำทีของภรรยำต่อสำมี ต้องปฏิบัติหนำทีต่อสำมีอยำงบริสทธิใจต้องเอำใจใสสำมีอยำงจริงจัง ต้องถืออย่ในตัวเอง
ุ
ั
่
้
่
่
้
้
่
่
เสมอวำผ้ชำยทังหลำย เว้นสำมีของตนเปนเหมือนบิูำ พีนอง บุตร หลำน เทำนัน อยำเปนช้กับชำยอืน ให้อย่ในโอวำทและในควำมควบคุม
่
็
้
็
่
ุ
่
็
ของสำมีเสมอ เพรำะภรรยำเปนคนส ำคัญในครอบครัว จึงมีค ำกล่ำวไว้ว่ำ กำรคลอูบุตร กำรกุศล กำรรอรับใช้อยำงยอูเยียม สวรรค์ของบุรษ
่
้
้
้
่
สิงเหลำนยอมอยในกำมือ ของสตรีทังนัน
่
ี
่
์
่
่
็
ผ้เปนสตรีต้องระมัูระวังในกำรรักษำควำมประพฤติ ควำมบริสทธิ ควำมสำว ควำมงำม เมือเปนเมียจงเปนเมียของชำยทีเปนสำมีของตน
็
็
็
ุ
้
่
้
้
ี
ส
ี
็
่
็
เทำนัน ต ำรำมำนวศำสตร ์บัญญัติไว้ว่ำ •ตรีใูเปนช้กับชำยอืน สตรีผ้นจะถกติเตียนนนทำในสังคมโลกนและโลกหน้ำ เกิูมำเปนหมำปำหรือ
ิ
่
้
้
้
้
้
หมำจิงจอก นอกจำกนแล้วยังไู้รับควำมเจ็บปวูต่อโรคนำเกลียูทังในชำตินและชำติหนำอีกู้วย
ี
่
ี
่
่
่
่
เมือเปนสำมีภรรยำกันแล้ว จงอย่อย่ำงเปนสำมีภรรยำกันตลอูชีพ เพือรักษำชือเสียง วงศ ์ตระกล และเพืออนำคตของลกหลำนู้วย ูังค ำที ่
็
็
้
ี
ไู้กล่ำวไว้ว่ำ อย่ำให้มีกำรหย่ำร้ำงกันในระหว่ำงสำมีภรรยำ นเปนจุูมงหมำยของกำรแต่งงำนในศำสนำน ้ ี
่
ุ
็
่
่
8. สวำมี-เสวกธรรม คือ กำรปฏิบัติหนำทีของสวำมี (นำยจ้ำง) ต่อเสวก (ลกจ้ำง) และกำรปฏิบัติหนำทีของเสวกต่อสวำมี
้
้
่ ้
่
ั
้
ิ
ผ้เปนนำยจ้ำงมีหนำทีเลียงูลกจ้ำงและครอบครัวของเขำ จ่ำยเงนเูือนหรือให้ ค่ำตอบแทนประกำรใูก็ควรพิจำรณำก่อนว่ำ ปจจุบันทีมอบ
็
้
ุ
ให้แกลกจ้ำงนันมีเพียงพอต่อ กำรครองชีพหรือไม่ ต้องเอำใจเขำมำใส่ใจเรำ ต้องเอำใจจูจ่อต่อควำมทกข์สุขของเขำ ใน มำนวศำสตร ์ไู้
่
่
้
่
กล่ำวไว้ว่ำผ้เปนนำยจ้ำงต้องสังเกตูว่ำ ลกจ้ำงนันมีภำระประกำรใูหรืออยำงไร แล้วต้องจำยให้เพือให้เขำสำมำรถครองชีพอย่ไู้ไม่ล ำบำก
่
็
หรือฝูเคืองมำกนัก
ื
่
่
่ ่
็
็
่
ุ
ทำนองเูียวกัน ผ้เปนลกจ้ำงกมีหนำทีทีจะต้องปฏิบัติงำนอยำงซือสัตย์ต่อนำยจ้ำงเสมอและทำทกอยำงทีจะให้นำยจ้ำงไู้รับผลประโยชน์ให้
่
้
่
้
่
ก
ุ
มำกทีสู โูยกำรกระทำของตัวเอง อยำกระทำให้เสียประโยชน์ของนำยจ้ำงทังทำงตรงและทำงอ้อม ในคัมภีร ์ไู้บัญญัติไว้ว่ำ •ำรกระทำทีให้
่
้
นำยจ้ำงไู้รับควำมูถกเสียหำยทังกำยและใจ ผ้เปนลกจ้ำงอย่ำไู้กระทำ
็
