Page 47 - การพัฒานาหนังสืออิเล็กทรอนิกส์เรื่องวิวัฒนาการภาษาของคอมพิวเตอร์
P. 47

หน่วยที�2 เริ�มต้นภาษาซี  42                                                                      หน่วยที�2 เริ�มต้นภาษาซี  43


 ........................................................................................................................................................  .........................................................................................................................................................


 4.โครงสร้างพื้นฐานของโปรแกรมภาษาซี       3.ส่วนฟังก์ชัน (Function) ส่วนเขียนฟังก์ชัน (ต้องประกาศชื่อฟังก์ชันไว้ส่วนหัว



 -----------------------------------------------------------------  ด้วย) เป็นการแบ่งโปรแกรมออกเป็นส่วนย่อย ๆ แล้วเรียกใช้ทีละส่วน และอาจมี

     โครงสร้างพื้นฐานของโปรแกรมภาษาซี ประกอบด้วย 3 ส่วน ดังนี้  หลายฟังก์ชัน ทำาให้การตรวจสอบและแก้ไขโปรแกรมง่าย ส่วนนี้อาจจะไม่มีก็ได้ ถ้า

      1.ส่วนหัว (Header) ประกอบด้วย  เป็นโปรแกรมไม่ซับซ้อนและใช้คำาสั่งทั้งหมดอยู่ในฟังก์ชันหลัก (main)

 •  ตัวประมวลผลก่อน (Preprocessor) ใช้สำาหรับให้ตัวแปลภาษาทำาการแปลคำาสั่งที่


 อยู่ใน Header file เช่น stdio.h มีฟังก์ชันมาตรฐานเกี่ยวกับการนำาข้อมูลเข้าออก

 (Standard input/output)  หมายเหตุ

 •  การประกาศต่าง ๆ ที่จำาเป็นในการทำาโปรแกรม เช่น การประกาศตัวแปร การ  คำาสั่งในภาษาซีต้องปิดตัวประมวลผลก่อนซี/ประกาศตัวแปรหรือฟังก์ชัน


 ประกาศฟังก์ชัน และการกำาหนดค่าต่าง ๆ (อาจมีอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งหมด)

 •  หรืออาจเขียนฟังก์ชันบริเวณส่วนหัวนี้ สำาหรับให้ฟังก์ชันหลัก (main) หรือฟังก์ชัน

 อื่นเรียกใช้


               ตัวประมวลผลก่อนซี/ประกาศตัวแปรหรือฟังก์ชัน       ส่วนหัว Header ของโปรแกรม

               int main()                                           ส่วนหัวของฟังก์ชัน

   2. ส่วนฟังก์ชันหลัก (Main function) เป็นส่วนหลักของโปรแกรม ประกอบด้วย  {  เริ�มฟังก์ชันหลัก


 •  ส่วนหัวฟังก์ชันหลัก (main) ประกอบด้วย ชนิดของข้อมูล ชื่อฟังก์ชัน ตามด้วย  การประกาศตัวแปรท้องถิ�น ;                     ส่วนการประกาศตัวแปร

 เครื่องหมาย ( และ ) ตามลำาดับ  คําสั�งต่าง ๆ ;                                                         ส่วนคําสั�ง

 •  ส่วนเริ่มต้น { และสิ้นสุด } ของฟังก์ชันหลัก (main)  return 0;                                                         ส่งค่าให้ฟังก์ชัน
                                                                                      สิ�นสุดฟังก์ชันหลัก
               }
 •  ส่วนประกาศตัวแปรท้องถิ่น อยู่ในเครื่องหมาย { }  ฟังก์ชันย่อย()                                            ส่วนการเขียนฟังก์ชันย่อย

     ใช้สำาหรับประกาศตัวแปรชนิดต่าง ๆ เพื่อเก็บข้อมูลระหว่างการประมวลผล

 •  ส่วนคำาสั่งต่าง ๆ อยู่ในเครื่องหมาย { }

     ประกอบด้วยคำาสั่งที่เกี่ยวข้องกับการรับเข้า แสดงผลข้อมูล และคำาสั่งประมวล


 อื่น ๆ อาจมีการเรียกใช้ฟังก์ชันที่ประกาศหรือเขียนไว้ในส่วนหัว

 •  ส่วนส่งค่าให้ฟังก์ชัน main อยู่ในเครื่องหมาย { }  หมายเหตุ { เป็นส่วนเริ่ม และ } เป็นส่วนสิ้นสุด ของฟังก์ชันหลัก (main)

     ประกอบด้วย คำาสั่ง return ตามด้วยค่าข้อมูล (การส่งค่า 0 หมายถึง แจ้งฟังก์ชัน

 main ว่าโปรแกรมทำางานถูกต้อง)
   42   43   44   45   46   47   48   49   50   51   52