Page 36 - ขอต่อใบอนุญาตนายหน้าครั้งที่ 3

กรณีศึกษาการปกปิดข้อเท็จจริง หรือการแถลงข้อความ

อันเป็นเท็จในสัญญาฯ

ี่
กรณีทไม่เป็นโมฆียะ

เกี่ยวกับโรคลมชักหรือลมบ้าหม: คําพิพากษาศาลฎีกาท 5407/2537
ี่
ู

ุ
แพทย์ผู้ตรวจรักษาผู้ตายเห็นว่า ผู้ตายมีอาการชัก ซึ่งเกิดได้จากหลายสาเหต อาจจะ
มิใช่เกิดจากโรคลมชักหรือลมบ้าหมู จะต้องพิสูจน์ด้วยเครื่องตรวจคลื่นไฟฟ้าในสมอง แต ่

ทางโรงพยาบาลไม่มี แพทย์ไม่ได้ยืนยันว่า อาการชักของผู้ตายเป็นโรคที่ร้ายแรง การตรวจ

รักษา นั้นห่างจากการตรวจครั้งสุดท้ายถึง 10 ป ไม่ปรากฏว่าผู้ตายทํางานไม่ได้เช่นคน
ี
ปกติและปรากฏว่าผู้ตายถึงแก่ความตายเพราะขับรถจักรยานยนต์พลิกควํ่า จึงฟังไม่ได้ว่า

ผู้ตายมีโรคประจําตัวที่ร้ายแรง การที่ผู้ตายมิได้แจ้งให้ทราบถึง อาการชักดังกล่าว ไม่ใช่

กรณีที่ผู้ตายรู้อยู่แล้วไม่เปิดข้อความจริง อันจะทําให้สัญญาประกันชีวิตเป็นโมฆียะ

ตามคําพิพากษาศาลฎีกานี้ ผู้เอาประกันภัยมีอาการชัก แม้แต่แพทย์ยังไม่รู้แน่ว่าเป็น

อาการของโรคลมชักหรือลมบ้าหมู จึงฟัง ไม่ได้ว่าเป็นโรคลมชักหรือลมบ้าหมู ดังนั้น จึง

ถือไม่ได้ว่าอาการชักเป็นโรคร้ายแรงที่จะต้องเปิดเผย

36