Page 10 - Satı Erdoğan Şiir Kitabı

Yüreğime Ektiğim Umutlarım Yüreğime Ektiğim Umutlarım

Çocuk

Çocuk gözündeki mutluluktan akan gözyaşını,
Yüreğinde ki gülümsemeyi görmeyeli hayli zaman
oldu…
Seni sokak ortasında,
korkusuz oyunların pençesinde bırakmıştım en son.
Bembeyaz düşünceler içinde savaşırken kalmıştın
oracıkta.

Seni hayal meyal korkusuz oyunlarda,
boş arsada o çok değerli olan,
yarısı inmiş topun ardında koşarken,
bilyelerini yamalı pantolonun cebinden çıkarıp,
bağıra çağıra oynarken bırakmıştım.
Akşamın kör karasında,
özgürlüğün koynunda,
saklambaç oynarken,
kuytu köşelerde
korkmadan oynardın.

Seni bıraktığım o masum yıllarda,
insanlık ölmemişti ya hani!
tek derdin, oyun oynayıp,
acıkınca eline annenin hazırladığı
“gecekondu pencerelerinden sızan ve bütün arkadaşlarına da dağıttığın
gaz lambasının asil ışığındadır salçalı ekmeği bir solukta yiyip,
tekrar o özgür oyuna dönmekti o masum yıllarda…
Bütün umutlar.”
İnsanın insandan korkmadığı,
hangi gülmelerde bırakmıştım seni.
Çocukluğunun tek derdi,
toprağa tuğla taşıyla,
seksek çizip oynamak kadar güzeldi be çocuk.

8 9