Page 9 - Satı Erdoğan Şiir Kitabı
P. 9

Yüreğime Ektiğim Umutlarım                                                 Yüreğime Ektiğim Umutlarım



                                                                                    Çocuk


                                                                                    Çocuk gözündeki mutluluktan akan gözyaşını,
                                                                                    Yüreğinde ki gülümsemeyi görmeyeli hayli zaman
                                                                                    oldu…
                                                                                    Seni sokak ortasında,
                                                                                    korkusuz oyunların pençesinde bırakmıştım en son.
                                                                                    Bembeyaz düşünceler içinde savaşırken kalmıştın
                                                                                    oracıkta.


                                                                                    Seni hayal meyal korkusuz oyunlarda,
                                                                                    boş arsada o çok değerli olan,
                                                                                    yarısı inmiş topun ardında koşarken,
                                                                                    bilyelerini yamalı pantolonun cebinden çıkarıp,
                                                                                    bağıra çağıra oynarken bırakmıştım.
                                                                                    Akşamın kör karasında,
                                                                                    özgürlüğün koynunda,
                                                                                    saklambaç oynarken,
                                                                                    kuytu köşelerde
                                                                                    korkmadan oynardın.


                                                                                    Seni bıraktığım o masum yıllarda,
                                                                                    insanlık ölmemişti ya hani!
                                                                                    tek derdin, oyun oynayıp,
                                                                                    acıkınca eline annenin hazırladığı
                           “gecekondu pencerelerinden sızan                         ve bütün arkadaşlarına da dağıttığın
                           gaz lambasının asil ışığındadır                          salçalı ekmeği bir solukta yiyip,
                                                                                    tekrar o özgür oyuna dönmekti o masum yıllarda…
                           Bütün umutlar.”
                                                                                    İnsanın insandan korkmadığı,
                                                                                    hangi gülmelerde bırakmıştım seni.
                                                                                    Çocukluğunun tek derdi,
                                                                                    toprağa tuğla taşıyla,
                                                                                    seksek çizip oynamak kadar güzeldi be çocuk.



                                     8                                                                         9
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14