Page 116 - TH Edition Ver3
P. 116
114
ี
ี
ชาตินี้เป็นชาติสุดท้าย / นตฺถิทานิ ปุนพฺภโว’ติ. - บัดนี้ภพใหม่ไม่มอกแล้ว ’ ดังนี้ / อยเมตฺถ - ข้อนี้ ใน
เรื่องนี้ / ธมฺมตา. - เป็นกฎธรรมดา
๓๒. “ธมฺมตา – เป็นกฎธรรมดาดังนี้ / เอสา – ข้อนี้ / ภิกฺขเว - ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย / ยทา -
ในกาลใด / โพธิสตฺโต – พระโพธิสัตว์ / มาตุกุจฺฉิมฺหา - จากพระครรภ์ของพระมารดา / นิกฺขมติ –
ย่อมประสูติ / อถ - ในกาลนั้น / สเทวเก - พร้อมทั้งเทวโลก / โลเก / ในโลก / สมารเก – พร้อมทั้ง
มารโลก / สพฺรหฺมเก – พร้อมทั้งพรหมโลก / สสฺสมณพฺราหฺมณิยา - พร้อมทั้งสมณพราหมณ์ / ปชาย
– ในหมู่สัตว์ / สเทวมนุสฺสาย – พร้อมทั้งเทวดาและมนุษย์ / อปฺปมาโณ – หาประมาณมิได้ / อุฬา
โร – เจิดจ้า / โอภาโส – แสงสว่าง / ปาตุภวติ – ย่อมมีปรากฏขึ้น / อติกฺกมฺเมว – ก้าวล่วงแล้วนั่น
เทียว / เทวานํ - ของเหล่าเทพ / เทวานุภาวํ. – ซึ่งเทวานุภาพ / ยาปิ -แม้ใด / ตา – นั้น / โลกนฺ
ตริกา - ภายในช่องว่างระหว่างโลก / อฆา อสํวุตา – เป็นที่ไม่มีอะไรคั่น / อนฺธการา อนฺธการติมิสา –
เป็นที่มีสภาพมืดมิด / (โหติ – ย่อมเป็น) / ยตฺถ – ในสถานที่ใด / ปิเม จนฺทิมสูริยา – ดวงจันทร์และ
ดวงอาทิตย์ เหล่านี้ / เอวํมหิทฺธิกา – มีฤทธิ์มาก อย่างนี้ / เอวํมหานุภาวา – มีอานุภาพมาก อย่างนี้ /
อาภาย / ด้วยแสงสว่าง / นานุโภนฺติ – ย่อมส่องแสงไปไม่ถึง / ตตฺถปิ – แม้ในสถานที่นั้น / อปฺป
มาโณ – หาประมาณมได้ / อฬาโร – อันเจิดจ้า / โอภาโส – แสงสว่าง / ปาตุภวติ – ย่อมปรากฏขึ้น
ิ
ุ
/ อติกฺกมฺเมว – ก้าวล่วงแล้วนั่นเทียว / เทวานํ - ของเหล่าเทพ / เทวานุภาวํ. – ซึ่งเทวานุภาพ / เยปิ
- แม้เหล่าใด / ตตฺถ - ในที่นั้น / สตฺตา - เหล่าสัตว์ / อุปปนฺนา - เกิดขึ้นแล้ว / เตปิ - แม้สัตว์เหล่านั้น
/ เตโนภาเสน - เพราะแสงสว่างนั้น / อญฺญมญฺญํ – กันและกัน / สญฺชานนฺติ – ก็ย่อมรู้จัก / ‘อญฺเญปิ
- แม้เหล่าอื่น / กิร – ได้ยินว่า / โภ – ท่านผู้เจริญ / สนฺติ - มีอยู่ / สตฺตา - เหล่าสัตว์ / อธูปปนฺนา’ติ.
ิ
– เกิดขึ้นในที่นี้ ดังนี้ / อยญฺจ ทสสหสฺสี โลกธาตุ – อนึ่ง หมื่นโลกธาตุ นี้ / สงฺกมฺปติ – ย่อมสั่น / สมฺ
ิ
ปกมฺปติ – ย่อมสะเทือน / สมฺปเวธติ. – ย่อมเลื่อนลั่น / อปฺปมาโณ – หาประมาณมได้ / จ – อนึ่ง /
อุฬาโร – อันเจิดจ้า / โอภาโส - แสงสว่าง / โลเก - ในโลก / ปาตุภวติ – ย่อมปรากฏขึ้น / อติกฺกมฺ
เมว – ก้าวล่วงแล้วนั่นเทียว / เทวานํ - ของเหล่าเทพ / เทวานุภาวํ. – ซึ่งเทวานุภาพ / อยเมตฺถ -
ข้อนี้ ในเรื่องนี้ / ธมฺมตา. - เป็นกฎธรรมดา
ทฺวตฺตึสมหาปุริสลกฺขณา - ลักษณะของมหาบุรุษ ๓๒ ประการ
๓๓. “ชาเต โข - ประสูติแล้ว แล / ปน - ก็ / ภิกฺขเว - ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย / วิปสฺสิมฺหิ กุ
ํ
มาเร - เมื่อพระวิปัสสีราชกุมาร / (อมจฺจา – พวกอามาตย์) / พนฺธุมโต รญฺโญ – แด่พระเจ้าพันธุมา /
ปฏิเวเทสุ – ได้กราบทูลแล้ว / ว่า ‘ปุตฺโต – พระราชโอรส / เต – ของพระองค์ / เทว - ขอเดชะ / ชา
โต - ประสูติแล้ว / ตํ - ซึ่งพระราชโอรสนั้น / เทโว - พระองค์ผู้สมมติเทพ / ปสฺสตู’ติ. – ขอจง
ั้
ทอดพระเนตรเถิด ดังนี้ / อทฺทสา โข - ได้ทอดพระเนตรแล้ว แล / ภิกฺขเว - ดูก่อนภิกษุทงหลาย /
พนฺธุมา ราชา - พระเจ้าพันธุมา / วิปสฺสึ กุมารํ - ซึ่งพระวิปัสสีราชกุมาร / ทิสฺวา - ครั้นทอดพระเนตร
แล้ว / เนมิตฺเต พฺราหฺมเณ – ซึ่งพราหมณ์โหราจารย์ / อามนฺตาเปตฺวา – รับสั่งให้เชิญแล้ว / เอตทโวจ
– ได้ตรัสคํานั่น ว่า / ‘ปสฺสนฺตุ - จงทํานาย / โภนฺโต - ท่านผู้เจริญทั้งหลาย / เนมิตฺตา พฺราหฺมณา -
พราหมณ์โหราจารย์ / กุมาร’นฺติ. – ซึ่งวิปัสสีราชกุมาร ดังนี้ / อทฺทสํสุ โข – ได้ทอดพระเนตรเห็นแล้ว
