Page 45 - MPFS Diwali E-Magazine 2022
P. 45

िािा एक बवशवास


                                  - डाक्टर बीिा वालावलकर
                                      ॅ






                                                                                                   े
                                                     ं
            “आई” या  शब्ात सव्गि काही लपलल असत. आईिी  सव्ग वस्तू िान दिलया िाव्यात. वतच्ा इच्छनुसार मी फक्
                                             े
                                               ं
            गाथा, गोडवे सव्गि गातात. आई असते ही तशीि! अस  वतच्ा आठवरीिी एक साडी ठवून, बाकी सव्ग साड्ा,
                                                                                           े
                                                            ं
                        े
                                           ू
                                                                                       े
                                                                                             े
                                                           ू
                                                                          े
            म्रतात..  िव सव्ग  दठकारी  पोि शकत नाही  म्रन  भांडी, कपड, गाद्ा, कपाट िान कलया. मी सव्ग सामान
                                                                                े
                                                 े
                                        े
                                         े
                                                                                   े
                                                                                                       े
                                                                                                          े
            ताने आई बनववली. वतच्ा मायि, तागाि सव्गिर गुर  घराच्ा मध्यभागी ठवल, िोन दिवस घर उघड ठवल आणर
                                                                                                     े
            गातात. पर मला मनापासून वाटत की वदडलांना िवढा  ज्या कामवालया बायकांनी व इतर कोरीही वतला मित
                                          ं
                                                         े
            मान, प्रेम अपेणक्त असत ते िरा कमीि ममळत. तांना  कली होती तांना हवे असेल ते घेऊन िाण्ास सांमगतल.
                                                      ं
                                                                े
                                  ं
                                                                                                               े
                                                                 े
                                                                                           ं
            आिर मनापासून ममळत असेल, पर वदडलांिा ताग आणर  िव्ा वतिी कामवाली मावशी मिा आईिी नारायरपेठ
            माया िरा िुलणक्ति होते. आईबरोबरच्ा नातात अदृष्य  नेसून फोटो पाठववते तेव्ा मला फार बर वाटते .
                        ्ग
                                                                                                 े
                             े
            नाळ कायम िळलली असते. आपर वतच्ा सुखिुःखात  असो! आईच्ा िाण्ाने बाबा एकट अनह उिास झाल                 े
                                                                                                े
                         ु
            सहभागी होतो, पर ति शब् वदडलांकड कमी पडतात.         आणर िािरि घर बि करून माझ्ा बदहरीकड रहावयास
                                               े
                                                                                ं
                                                                           ं
                               े
                                                                                                       े
                                                                  े
            ही  माझी एक साधीसरळ गोष्  आहे,  िी एका खऱया  गेल.  मी बाबांच्ा  फार  िवळिी  मैत्ीर होते.  बाबांि    े
               ं
            प्रसगावर आधारीत आहे. किाचित ती लोकांना भावेल,  अध्यात्मवािन फारि  अफाट होते.  श्रीमद्भगवद्ीता,
            अनह ज्यांना ती पटल तांना बोध होईलही किाचित….       ज्ञानेश्री, िासबोध आिी ग्थांिी पारायरे झाली होती.
                            े
                                                                                       ं
            माझ्ा आईला िाउन िार वरते झालीत. वतला िसे मरर  तांिा  ज्योवतरशास्त्ािा  अभ्ास  िांडगा  होता.  कधीही
                                                                                                        े
                                                                                             ं
            अपेणक्त होते तसे वतच्ा वाट्ाला आल. वतच्ा स्वतःच्ा  कठच्ा  प्रसगात मन  साशक झाल की बाबांि  ज्ञान व
                                                                                      ं
                                                                         ं
                                                                 ु
                                              े
            घरात, नवरा बरोबर असताना, वति मदिर आणर वतिी  सलला उपयोगाला यायिा अनह मन हलक होउन िायि.
                                                                                                             ं
                                                                                                 ं
                                              ं
                                            ं
            कलिवता शांतािुगा्ग समोर दिसताना,  सौभाग्याि लर
              ु
                 े
                                                            ं
                                                           े
                                                        ं
                                                                                                     े
                    ु
                                                                              ं
              े
                       े
            लवून  कठलही  कष्  न  होता  वतने  एका रात्ी मरराला  तसे  वदडल अतत  णशस्तवप्रय  असलयामुळ  आमच्ात
                                                                              े
                        े
                   ं
                      े
            आपलस  कल.  वतच्ा  बरोबर  बऱयाि गोष्ी  मी सतत  पेलयातली भांडर पर खूपि व्ायिी, पर ता भांडरांिा
            बोलत होते  तामुळ  वति  िारे  िुःखिायक असल  तरी  शेवट सुद्ा खूप काही णशकवून िायिा.
                                  े
                                                        े
                             े
                                                                                        े
                                              े
                            े
            मला पिवता आल. वतने मला णशकवल की काही समोर  वयािी  ८५ वरते ओलांडलल बाबा  आता थकत  िालल              े
                                                                                      े
                                                                             ं
                                            ं
                                                                                     ं
                                                   ं
                                                                         े
            दिसताना व असताना सुधिा ता वस्तूिा आनि घेतां घेतां  होते.  ताि  अस  परावलबी वृद्त्  मन  हेलावून  टाकत
                                                                  ं
            वनरीच्छ कसे रहावे. अगिी िवळच्ा नातावर मनापासून  होत.  तरीही  तांच्ा  आवािात  आणर  वविारात तोि
            प्रेम करावे पर तरीही स्तस्तप्रज्ञ दक ं वा अमलप्त रहावे. हा  रोखठोकपरा कायम होता आणर बुद्ीही तललख होती.
            वतिा लाख मोलािा सलला मला वेळोवेळी फारि उपयोगी  ह्ा एवप्रल मदहन्ात मला बाबांना तीव्रतेने भेटावेसे वाटल.
                                                                                                               े
            यतो.                                               आतला आवाि सांगू लागला की तांना माझ्ाशी काहीतरी
              े
            एक छोटीशी गोष् आईबद्दल सांगायिी झाली तर वतने
            माझ्ाकडन विन घेतल होते की वतच्ा पश्ात घरातलया
                     ू
                                 े
   40   41   42   43   44   45   46   47   48   49   50