Page 53 - MPFS Diwali E-Magazine 2022
P. 53

ं
                                  स्हजच...  मनातल !!

                                  - ज्ोती महेश शुकल







            मी सौ.  ज्योती  महेश शुकल,  माझ्ा नावावरून तुमच्ा  सोबत, अशी उगाि भाव खाललयासारखी  प्रवतदरिया दिली.

                       े
            लक्ात आलि असेल मी २०२२ च्ा आपलया मडळाच्ा
                                                      ं
                                                                                                              ु
            अध्यक्ांिी पत्नी!                                  तर आता झाला अध्यक् पिािा प्रवास सुरु... अगिी िन
                                                                                                         े
                                                                 ु
            तर, िानेवारी २०२२ पासून माझ्ा स्वतःच्ा ओळखीत  िन क मस्त टीम तयार झाली. आम्ी वविाररा कलयावर
                                                                    े
                        ं
                                                                   े
                                                                           ं
                                                                                                  े
                                        े
                                    े
            एक अिून सबोधन िोडल गेल.  तेव्ापासून आमच्ा  प्रतकाने आनिाने होकार दिला. तामुळ मनोबळ वाढल            े
                                                                                                       े
            िोघांिा एक वेगळा प्रवास सुरु झाला, वरभर तो असाि  होते. आम्ाला िोघांनाही ममत् मडळी िोडर अवतशय
                                                ्ग
                                                                                            ं
                                                            ं
            िालरार  आहे.  पर आि  या प्रवासाबद्दल  दकवां अस  आवडते.  वेगवेगळ  कायरिम  कररे,  भाग  घेरे,  घरात
                                                                               े
                                                                                     ्ग
                                                       े
                                       ं
                                                                             े
                                                                                   ृ
                                                                                                      ्ग
                                                                        े
            म्रा ना,  दक माझ्ा मनातल अगिी मनमोकळपराने  सतत छोट मोठ सांस्वतक, सामाजिक कायरिम कररे
            मलदहरार आहे..                                      ह्ािी मनापासून आवड, तामुळ एक वेगळाि आनि होत
                                                                                                          ं
                                                                                          े
                                                               होता.
                                                       ं
            तर काहीस,  मला वविारण्ाआधीि  महेशांनी  मडळाि     े
                      ं
                                        े
            अध्यक् पि  स्वीकारून टाकल.  मग  वविारांती  तांना  मग काय पदहलया वदहलया मीदटंग पासून सुरुवात.. काय
                 े
                                                                   ू
            वाटल..नाही िरा 'दहिा' ही वविार घ्ायला हवा. मग काय  म्रन  धम्ाल! सगळ्ांिा   उत्ाह,  नवीन  काहीतरी
                                                                                                े
                                                             े
            मला वविारलयासारखे  करत अध्यक् पि स्वीकारलयाि  करण्ािी िबरिस्त इच्छा, सव्ग प्रकारि सहाय्य करण्ािी
                       े
                                                                                         ्ग
            सांगून टाकल.                                       तयारी, वेगवेगळया नावीन्पूर कलपना...एकिम िोरिार
                                                               झाली पदहली मीदटंग. अथा्गत आमच्ाि घरी असलयाने हे
                                                         ु
               े
                                                                                  ं
            अर वा!.....  अरच्चा!!  ...अर बापर!  अशी कठली  सव्ग ऐकल, पादहल बर का...
                                                                        े
                                                                              े
                            े
                                              े
                                         े
                               ं
            प्रवतदरिया द्ावी  या सभ्रमात मी!
                                                                         ू
                                                                                     ्ग
                                                               आता  िाल  झाली कायरिमांिी  रिमवार रांग.  तामुळ  े
                                 ं
                                                   े
            मनातून झाला होता आनि पर तरीही वाटल की  सावध  महाशय  नेहमी पेक्ाही अवत व्यस्त..  फोन तर काय
            ही  करून  बघाव....  बायकोच्ा  स्टाईलने  म्टल,  बघ  अंगाखांद्ावरि..खाली  रहायिि नाही  ह्ा हट्ाने  सतत
                                                                                         ं
                                                       े
                           ं
              ं
            ह,  तारवरिी कसरत  आहे..  बऱयाि धुरा सांभाळाव्या  हातात  दक ं वा  कानाला  लावलला. आम्ी एकमेकांशी
                   े
                                                                                          े
            लागतील.. वेळ काळ यांि गणरत  िमवून  आरावे  बोलण्ाऐविी  व्ाटहस  ऍप मेसि  वरून पटकन  सवाि
                                      े
                                                                                                            ं
                                                                                           े
                         ं
            लागेल.... अस आणर इतरही बरि काही..... तात घरात  साधू शकत होतो..ते िास्त सोप्पे होते!!!
                                       ु
            मित करावी लागेल, घरातील कठलयाही बाबतीसाठी मला
                                                 े
                                                      े
            वेळ नाही असे म्रन खपरार नाही वगैर वगैर.... सव्ग
                              ू
                   ु
              ं
            शका कशकांवर एकि उत्र, काही नाही ग  करू आपर..
                    ं
                                                ं
                                            ं
            तात काय? मग काय मी  ही .....बर ... मी आहे तुझ्ा
   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58