Page 16 - BAHC Digitaal Clubblad Nr1 2011

AFGHAN HOUND ASSOCIATION SEMINAR
De naam “Afghan Hound Asso- ciation” zegt jullie op het eerste gezicht niet veel. Ik heb het opgezocht en blijkt de oudste Afghanen club in Engeland te zijn. (opgericht in 1927) Engelsen zijn fanatiekelin-
gen als het gaat om tradities en dit is ook niet anders in hun gedachtengang hoe een Afghaanse Windhond eruit hoort te zien.
Het was voor mij dan ook een complete verrassing toen ik door Susan Rhodes werd uit- genodigd om een seminar te presenteren aan hun leden over “How to groom an Afghan Hound” en “Handling your Afghan in the showring”. Ik zou daarbij assistentie krijgen van Audrie, wat ik super plezant vond.
Ik had nog ruim de tijd om mij goed voor te bereiden. Susan had duidelijk gevraagd om geen schaar te gebruiken bij de grooming maar een prachtige pluktechniek te tonen die lijn en vorm accentueerd bij onze Afghanen. Al snel kwam het idee om een foto reportage te maken, die heel duidelijk liet zien elk onderdeel van “voor en na” het toiletteren.
1 april: Hans bracht ons naar Calais.
Gepakt en gezakt en met een hoog adrenalinepeil vertrok- ken we met de boot richting Dover. Daar zou Susan ons ophalen. We mochten bij haar thuis logeren. Na een korte stop bij Susan’s familie en mijn eerste kop “echte Engelse thee” reden we naar Smarden. Daar woonde Susan in een voor mij “idyllisch” huis. Elke kamer had een bepaalde warme sfeer en een eigen verhaal. Aan de vele
foto’s, schilderijen, beeldjes, souveniers en behaalde tro- feeën kon je duidelijk zien dat daar iemand woonde met een grote passie voor Afghaanse Windhonden. Elk stukje van haar levenswerk prijkt in een van de kamers. Ja, ik was echt onder de indruk.
Elk evenement vraagt een goede voorbereiding, dus namen we nog even de tijd om het programma door te nemen. Ik had zo graag de ganse video getoond maar Susan opteerde om de video te gebruiken enkel om de introductie en het eind resultaat van de grooming
te laten zien. Tussenin zou ik dan elk gedeelte van de toilet- tage demonsteren op Multi
Ch. Shadowfax Stepnoi Veter (Doushman) terwijl Audrie de daarbij horende tekst voorlas. De taken waren verdeeld en alles stond op papier. Nu tijd voor wat ontspanning. Wij zijn samen met vrienden van Susan gaan dineren in een gezellig typische Engelse Pub met res- taurant. Je kon er snel een bier- tje komen drinken of heel de avond blijven zitten en genie- ten van een heerlijke maal-
tijd met traditionele Engelse dranken in een ontspannen
en vriendelijke sfeer. Het eten heeft ons lekker gesmaakt. Het was heel aangenaam maar we konden het echt niet te laten maken, we hadden nog wat voorbereidingswerk te doen.
2 april: Na een korte rustige nacht en een snel ontbijt, bracht Susan ons samen met een vriendin naar de Chieveley Village Hall in Berkshire. Het was voor mij heel leuk om er vrienden en oude kennissen
te ontmoeten. Na onvangst en een kop thee begon het evene- ment met de Algemene Verga- dering van de AHA. Wij namen van de gelegenheid gebruik om alles nog eens grondig door te nemen. Wat een stressmoment!!
En dan was het zover. Susan verzorgt het openingswoord en Doushman stond als een erva- ren model op de trimtafel. Net zoals in de video liet ik hier ook systematisch alle fasen van het plukken van de vacht zien, ter- wijl Audrie de tekst voorlas. Er was een goede interactie. Ieder- een luisterde aandachtig en er werden vragen gesteld. De rode draad doorgeen mijn toilettage voorstellingen is duidelijk “de standaard” en toch kwam er een opmerking over het onnatuur- lijk en overdreven toiletteren
en het al dan niet respecteren van de standaard. Ik heb alle begrip daarvoor en zeker voor de oudere generatie Afghanen liefhebbers maar vooruitgang betekent veranderingen en dat laat zich eveneens gelden bij de toilettage en het showen van onze Afghanen. Onze Afgha- nen zijn er nu eenmaal door
de jaren heen anders gaan uit- zien met een gelijke standaard voorop. Ze zijn anders geëvolu- eerd op gebied van toilettage maar ook de manier waarop ze worden tentoonsgesteld. Ik zou zeggen, aan ieder om de keuze te maken en hoe ernstig u het showen, toiletteren en het fasi- nerend avontuur van tentoon- stellen opvat.
Het was een lange periode van spanning en voorbereiding geweest en dus was het voor mij een hele ontlading toen
ik merkte dat de mensen niet enkel tevreden waren maar dat ze ook iets hadden geleerd en vooral hun ogen geopend naar vernieuwing, erbij horen, het competitief zijn in de ring.
Nog snel genieten van een kop heerlijke soep en een toast met ham want het was tijd voor de showtraining. Dit onderdeel vond ik super leuk om te doen en een pak minder stresserend. Buiten op een groot grasveld waren we met vier, Audrie, Liz, Mark en ikzelf om als ervaren exposanten de mensen met
AHA SEMINAR 2011
16