Page 17 - BAHC Digitaal Clubblad Nr1 2011

raad en daad bij te staan. Iedereen wou in die beknopte tijd zoveel mogelijk informatie opdoen. Er moet nog heel veel geoefend wor- den, al zag ik hier en daar bij som- migen een duidelijke evolutie op gebied van presentatie en het aan de lijn lopen van hun afghaan. Maar toch leek het voor iedereen niet
zo van zelfsprekend om zijn hond perfect aan de lijn te laten lopen
en een correcte presentatie in de ring te geven. De informatie in het mapje “How to show an Afghan Hound” moet voor hen een leidraad zijn die nodig is om hun Afghaan perfect in de ring te showen.
Ja, het is wat men zegt, ook aan leuke dingen komt een eind. Zo ook aan dit evenement. Nog even tijd voor een glasje fris bubbelend water en dan afscheid nemen van de vrienden en mijn fantastisch model Doushman. We hadden
nog een lange rit voor de boeg. Vermoeid maar heel tevreden leunde ik achterover op de ach- terbank van de wagen. Een dub- bel gevoel flitste door mijn hoofd. Susan stelde ons meteen gerust. Het was een geslaagde dag met boeiende onderwerpen en genoeg stof tot nadenken bij de clubleden. We hielden nog even halt bij een leuk restaurant. Relax genoten we samen van een lekkere maaltijd en een heerlijk dessert om duimen en vingers bij af te likken. We zetten de weg verder naar Smarden en zo nu en dan dommelde ik weg verzon- ken in gedachten van de voorbije dag.
Susan was pas aangekomen uit Australië en de jetlag ontregelde nog haar leefritme hier thuis.
Dit kon haar niet weerhouden om samen te praten over welke Afgha- nen ze gezien had en wat er inte- ressant of nieuw was in Australië en Engeland.
3 april: Ontwaken na een ontspan- nen nachtrust is hemels en de dag beginnen met een “full English breakfast” is delisieus! Tijdens het ontbijt vond Susan nog snel de tijd om de video van de show van de
Afghanenclub in Australië die ze juist gezien had te tonen. Er was even een klein beetje paniek toen een overijverig persoon Susan opbelde dat hij direct zijn Afghaan onder handen ging nemen. Hope- lijk zal hij voorzichtig zijn en volgt hij de aangekochte DVD stap voor stap!
Dan hebben we nog genoten van een sightseeing in Smarden. Susan gidste ons fier door de beziens- waardigheden van haar dorp. Ook hebben we even stilgestaan bij het graf van haar overleden man John. De kerk en het kerkhof hadden een speciale sfeer, ik zou er zeker niet graag ’s nachts rondlopen! Smar- den is een prachtig dorpje om te wonen en te bezichtigen. Het is een “wevers” dorpje in Kent met onge- veer 200 gebouwen van architectu- rale en historische betekenis van de jaren 1500. St Michael’s Kerk van de Aartsengel in het midden van het dorp is ook bekend als de Schuur van Kent. Als je door het centrum van het dorpje wandelt krijg je het gevoel van de historische charme en tijdloosheid. Veel huizen zijn nog in hout opgetrokken.
Het was voor mij een fantastisch actief weekend geweest. Deze kort maar krachtige ervaring zal ik nooit meer vergeten. Ik had het gevoel dat vele Engelsen nog niet klaar zijn voor veranderingen op gebied van toilettage maar ik hoop dat deze bijdrage een eerste stap mag zijn daar naartoe.
Mariella (en Audrie)
AFGHAN HOUND AS- SOCIATION SEMINAR
Le nom “Afghan Hound Association” ne vous dira pas grand-chose à première vue. Je l’ai recherché et il semble que c’est le plus ancien club d’Afghans d’Angleterre (fondé en 1927)
Les Anglais sont fanatiques concer-
nant leurs traditions et cela se voit aussi dans leur vue de l’Afghan. Ainsi c’était une grande surprise quand Susan Rhodes m’a invitée pour présenter un séminaire aux membres sur “How to groom an Afghan Hound” et “Handling your Afghan in the showring”. Je recevrais l’assistance d’Audrie, ce que je trou- vais bien agréable.
J’avais encore assez de temps pour me préparer. Susan m’avait claire- ment demandé de ne pas utiliser de ciseaux pendant le grooming, mais d’utiliser une technique d’épilation magnifique, qui met l’accent sur la ligne et la forme chez nos Afghans. J’avais vite l’idée de faire un repor- tage photographique, qui montrait clairement chaque partie du toilet- tage “avant et après”.
1 avril: Hans nous amène à Calais. Avec nos bagages et un haut taux d’adrénaline nous partions en bateau direction Douvre. Là Susan allait venir nous chercher. Nous pouvions loger chez elle. Après un petit stop chez
la famille de Susan et ma première tasse “de vrai thé anglais”, nous nous dirigions à Smarden . Susan habite là et c’est pour moi dans une maison idyllique. Chaque chambre a une certaine atmosphère chaude et sa propre histoire. On voyait clairement aux multiples photos, peintures, statuettes, souvenirs et trophées gagnés, que la personne qui habitait la maison avait une grande passion pour les Lévriers Afghans. Chaque élément de son œuvre, de sa vie,
se rencontre dans les chambres.
Oui, j’étais vraiment impressionnée. Chaque évènement demande une bonne préparation, nous avons donc pris un peu de temps pour regarder le programme. J’aurais si bien aimé montrer toute la vidéo, mais Susan optait pour n’utiliser que l’introduc- tion et le résultat final du grooming de la vidéo. Entretemps je devais montrer une partie du toilettage sur Multi Ch. Shadowfax Stepnoi Veter (Doushman), pendant qu’Audrie lisait le texte concordant.
Les tâches étaient bien distribuées
et tout était sur papier. Maintenant
il était temps de se relaxer un peu. Nous sommes allées diner ensemble
17