Page 10 - nitarn
P. 10
นิทานพื้นบ้านภาคใต้ เรื่อง ตากใบ (จ.นราธิวาส)
้
่
เมือประมาณ 400 ปีมาแล้ว ในราวสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนตน มีพ่อค้าจีน
คนหนึ่งล่องเรือส าเภามาจากประเทศจีน เพื่อไปขายสินค้ายังแหลมมลายู ในเรอส าเภานั้น
ื
ื่
ได้บรรทุกสินค้า เครองป๎้นดินเผามาเต็มล าเรอ เช่น เครองลายคราม ชามเบญจรงค์ โอ่ง ไห
ื
ื่
ลายมังกร เป็นต้น สินค้าเหล่านี้มีลวดลายสีสันงดงามมาก
วันหนึ่งขณะที่เรอส าเภาแล่นอยกลางทะเลใกล้ปากอ่าวทางตอนใต้ของไทยได้
ื
ู่
บังเกิดลมพายุ คลื่นลมแรงจัดมาก จนในที่สุดเรือก าลังจะจม พ่อค้าจีนจึงได้สั่งให้ปลดใบเรอลง
ื
จากนั้นเรือค่อย ๆ จมลงในท้องทะเล
ื
พ่อค้าจีน ไต้ก๋ง พรอมลูกเรอทุกคนได้พยายามช่วยเหลือตัวเอง จนสามารถขึ้น
้
เกาะที่อุดมสมบูรณ์แห่งหนึ่งได้ทุกคน เมื่อคลื่นลมสงบทุกคนจึงพากันไปกู้เรือและน าสินค้าขึ้นฝ๎่ง
ได้ส าเร็จ จากนั้นจึงเอาใบเรือเสื้อผ้า ขึ้นไปตากตามต้นไม้และกิ่งไม้
มีแขกมลายคนหนึ่งมีอาชีพตัดไม้ไปขาย ได้มาตัดไม้ใกล้บรเวณที่พ่อค้าจีนตากใบ
ิ
ู
้
เรอและเสื้อผา เมื่อเห็นสิ่งเหล่านั้น แขกมลายจึงคิดที่จะขโมย จึงไปตัดต้นไม้ที่มีเสื้อผาตากอยู่
ู
้
ื
้
เ
้
แต่พ่อค้าจีนและลูกเรอกลับมาเห็นเสียก่อนจึงรองตะโกนขึ้นว่า เจ๊ะ
ฮ้ ๆ ๆ ๆ เอาเสื้อผาอั้วคืน
ื
.
่
ื
มา แขกมลายตกใจมาก จึงกล่าวขอโทษและรกปากว่าจะไม่ท าอยางนี้อีก พ่อค้าจีนและลูกเรอ
ู
ั
ทั้งหมดจึงยกโทษให้ และได้อาศัยท ามาหากินบนเกาะนี้อย่างมีความสุข
ต่อมาได้มีพ่อค้าส าเภาจีนล าอื่นล่องเรือมาค้าขายบนเกาะนี้มากขึ้น สินค้าส่วนใหญ่
ื่
ที่น ามาขายมีชามเบญจรงคฺ์ โอ่ง ไหลายมังกร เครองลายคราม จนท าให้ชาวเกาะแห่งนี้มี
เครื่องใช้เหล่านี้ทุกครัวเรือน นับเป็นการน าศิลปะ ประติมากรรมมาเผยแพร่ในประเทศไทยจนถึง
ทุกวันนี้ ซึ่งสามารถไปชมได้ที่วัดชลธาราสิงเห อ าเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส
