Page 42 - Cornice_Grade 4_Neat

पुसिकाल् सञचार

ु
्सपालल हामीले सकलमा हामीले एक हपिासमम भमप्ड्ा साक्रिाबारे ्लफल
ु
सकलमा पुसिकाल्को गर ् ्ौँ । कनरै पपन सूचना, खबर पुऱ ््ाउनका लातग, आफना िािनाहरू
ु
अध््न गर ् ्ौँ । व्सतिबा्ट अकयो व्सतिसमम पुऱ ््ाउनका लातग, मनोरञजन गनदाका लातग
पुसिकाल्मा धेररै हामी तिभिन् सञचारका माध्मको प्र्ोग गनने ग्यौं । सचठी, पत्रपतत्रका,
ु
छकिाबहरू हुन्न् । कनरै ्टेललभिजन, मोबाइल, रेप्ड्ो, कमप्ु्टर आद्द सञचारका साधन हुन् । ्ी
छकिाब ठला हुन्न् िने कनरै साधनहरूले मापनसलाई काम गनदा छ््टो र सजजलो बनाइद्दएका
ु
ु
ु
साना हुन्न् । कनरै छकिाब ्न् । पत्रपतत्रका पढेर तिभिन् समाचार थाहा पाउन सछकन् ।
ु
मो्टा हुन्न् िने कनरै पािला ्टेललभिजन हेरेर मनोरञजन ललन सछकन् । मोबाइलबा्ट कराकानी गनदा
ु
हुन्न् । पुसिकाल्मा पाउँ्दा आफनि र साथीिाइका खबर सजजलरैसँग थाहा पाउन
ु
हामी थरीथरीका छकिाब सछकन् । कमप्ु्टर चलाएर त्सबा्ट तिभिन् कराको जानकारी
ु
े
ँ
पढन जान्ौँ । त्हा सानाठला सबरै मान्ले पढन भमलने खालका धेररै सजजलरैसँग ललन सछकन् । कमप्ु्टरबा्ट इमेल गरी पठाउँ्दा िुरुनि जाने
छकिाबहरू हुन्न् । छकिाब पढेर हामीले धेररै ज्ान पाउन सक्ौँ । हुनाले छ््टो काम गनदा
सछकन् । कमप्ु्टरको म्दिले
ँ
ँ
पुसिकाल् जा्दा हामीले त्हाका पन्महरू पालना ग्दादा हामीले अनलाइन कक्ाबा्ट
ु
दा
गनुदाप् । जसिरै : पुसिकाल्मा छकिाब पढ्दा ठलो आिाजमा पढनु पढन पा्ौँ । ्सले हामीलाई
ु
ु
हँ्दरैन । साथीसँग करा गनुदा हँ्दरैन । त्हा खानेकरा लानु हँ्दरैन र सम्को स्दुप्ोग गरा्ो ।
ु
ु
ु
ँ
खानु पपन हुँ्दरैन । पुसिकाल्मरै बसेर छकिाब पढने हो िने छकिाब नत्र अछहले हामी चार कक्ामा
दा
े
े
ँ
ललएर पपढसकपछ् जहाबा्ट छझकको हो, त्ही ठाउँमा राखनुप् । पुग्दरैनर््ौँ । कछहलेकाहीँ
पुसिकाल्बा्ट छकिाबहरू घरमा पपन लान पाइन् । घर लगेको छकिाब कमप्ु्टरमा नचाछहने
पपढसकर अकयो हपिा पफिादा गनुदाप् । पुसिकाल्मा िएका छकिाबमा तिज्ापनहरू आउँ्न् । त्सिो
े
दा
्ाप लगाइएको हुन् । हामीले पुसिकाल्बा्ट लगेको छकिाब सम्मा बेलामा हामीले िी तिज्ापन
दा
बुझाएनौँ िने जररिाना तिनुदाप् । पुसिकाल्मा हामीलाई छकिाब ह्टाउनुप् । आफनो काम सछकएपछ् कमप्ु्टर बन्द गनुदाप् । ्सो
दा
दा
खोजनका लातग लाइब्ेरर्नहरूले म्दि गनुदाहुन् । पुसिकाल्मा शानि गरेमा कमप्ु्टरको ब्ारिटी पपन जोतगन् र आिश्क प्दादा खोलेर चलाउन
दा
दा
ँ
िािािरण हुने िएकाले मलाई त्हा बसेर पढन मन प् । मलाई सछकन् । कमप्ु्टर चलाउँ्दा हामीले सम्लाई पपन ध्ान द्दनुप्
दा
पुसिकाल् जान एक्दम रमाइलो लाग् । छकनिने धेररै बेरसमम चलाएर बस्दा आँखाको दृछष्ट तबगा् र ढा्ड ्दुखने
ु
ू
पपन हुन् । त्सरैले आफलाई आिश्क परेका कराहरू हेनदा र जानकारी
दा
- छहमाल बसनेि ललनका लातग मात्र कमप्ु्टर िा मोबाइल चलाउनुप् । हामीले आिश्क
दा
मात्रामा मात्र सञचारका साधनको प्र्ोग गनुदाप् ।
- सपृहा श्ेषठ
‘कमल र छकिाब’ शीषदाकको छकिाब पढेपछ्
े
धेररै मान्हरूले परैसाबा्ट नेपाली कथाका छकिाब छकनेर पढन थाले । उनले छकनेका जति
कमलमजण ्दीलक्िलाई ्दा्दाजी िनेर छकिाब जममा पानदा थाले । स् ओ्टाजति छकिाब जममा िएपछ् आफनो
सचन्न् । उनी ्दरबार हाई सकलमा छकिाब सचन्का लातग उनले रबर सट्ामप बनाए र आफना छकिाबमा
ु
पढथे । कमल सानो बेला्देजख नरै ्ाप लगाउन थाले । त्सपछ् उनलाई पुसिकाल् खोलन मन
छकिाब पढन मन पराउँथे । उनको लाग्ो । उनले रानी जग्दमबाको म्दिबा्ट म्दन पुरसकार पुसिकाल्
ँ
तिद्ाल्मा एक द्दन ‘िपदाण िीन खोले । उनी त्हा लाइब्ेरर्न िएर काम गनदा थाले । काम ग्दादाग्ददै उनले
ु
अञजुली’ िन्े छकिाबको करा धेररै छकिाबहरू पढे । छकिाब पढ्दापढ्दरै उनलाई लेखन मन लाग्ो र उनी
ु
िएको तथ्ो । उनलाई त्ो छकिाब पनबनध लेखन थाले । त्सपछ् उनी ठला साछहत्कार बने । उनलाई
े
छकन् मन लाग्ो िर उनीसँग साना क्टाक्टटीहरूलाई कतििा पाठ गनदा ससकाउन मन लागन थाल्ो ।
े
छकिाब छकन् पुगने परैसा तथएन । त्सरैले उनले रािो बङ् गला सकलमा साना िाइबछहनीलाई कतििा पाठ
ु
त्सरैले उनले आफले द्दनहुँ खाजा गराउन थाले । ्सरी कमलमजण ्दीलक्िले नेपाली साछहत्मा धेररै ्ेग्दान
ू
खाने परैसाबा्ट कही परैसा जोगाउन द्दएका ्न् । हामी उनलाई सधैँ समझन्ौँ ।
े
थाले । जोगाएको परैसाबा्ट
ुँ
अङ् ग्ेजी छकिाब छकन् - सिभ्राज किर
पुग्दरैनर््ो । त्सरैले उनले त्स