Page 13 - LCW LIFE | KASIM 2020

>> Fatma Turgut Tekin: Ben şanslıydım, evde tedavi gördüm ve eşim yanımdaydı. Ayrıca ailem, arkadaşlarım her gün sürekli aradılar ve destek oldular. Fakat bir odanın içinde 14 gün boyun- ca tek olmak, odadan çıkamıyor olmak insana kendini yalnız his- settiriyor. Böyle bir dönemde insan yanında birilerinin olduğu- nu hissetmek istiyor, hastalık haberini alınca şirket doktoruna bilgi vermiştim. Hem şirket doktorumuz sağ olsun aradı hem de Hande Hanım'dan destek ve iyi dilek maili aldım. Şirketin bu desteği vermesi kendimi iyi hissettirdi ve yalnız olmadığımı an- ladım. Her gün ailemle, arkadaşlarımla görüntülü görüştüm bu da bu dönemi daha kolay atlatmamı sağladı.
>> Özkan Sevinç: İlk bulaşma zamanından itibaren karantina sürecimizin son gününe kadar tüm sevdiklerimiz, yöneticim, çalışma arkadaşlarım telefonla destek olmaya çalıştı. Sağlık birimi sürecin başından sonuna kadar her gün arayıp durumu- muzu sorduğundan dolayı kendimizi daha iyi hissettik. Sonuçta bulaşma olduğu için uzaktan destek verilmesi gerektiğinin far- kındaydık. Destek olan, yardımcı olmaya çalışan o kadar çok kişi oldu ki bu bizi duygulandırdı.
>> Nermin Öztürk: Yalnız hissetmedim ama çok yorgun hisset- tim. Yorgunluğu iki aşamalı hissetsem de evde sürekli hijyeni sağlamak, bağışıklığı güçlü tutmak için yaptığım aktivasyonlar nedeniyle daha da yoruldum. Biz evde 7 kişi yaşıyoruz. 2’si ha- riç hepimiz rahatsızlandık. Ama anne olunca o kuvveti topla- mak gerektiği için yemek, temizlik, motivasyon herkes de çok yüksek tutmam gerekti. Bu da bayağı bir efor gerektirdi. Ben aslında kendimi mecburen ikinci plana atmak durumunda kal- dım. Ben güçlü durmasam evdeki geri kalanı toparlayamazdım gibi geliyor. Tanıdığım, tanımadığım birçok insan bize dua etti, biliyorum. Özellikle bana yöneticilerim dahil olmak üzere ailem, arkadaşlarım, komşularım herkes destek oldu. Allah hepsinden razı olsun. Özellikle benim hastalığımda evet eve gelemediler ama yemeğimi yapıp kapıya bıraktılar, ilacımı aldılar, alışverişimi yaptılar, üç ay boyunca neredeyse her gün günde üç defa arayıp çokça sordular. Bağışıklığımız kuvvetlensin diye memleketle- rinden bir sürü organik malzeme gönderdiler. Bu iyilikleri asla unutmam. Üstelik bu kadar iyilik, ben hiç talep etmeden, iste- mediğim hâlde yapıldı. Dediğim gibi Allah razı olsun herkesten, her zaman dualarımda olacaklar.
>> Fatma Turgut Tekin: I was lucky, I received treatment at home and my husband was with me. In addition, my family and friends always called and supported every day. But being alone in a room for 14 days, being unable to leave the room, makes people feel lonely. In such a process, I wanted to feel that there was someone with me, and when I received the news of the dis- ease, I informed the Workplace Doctor. Our Workplace Doctor called and Mrs. Hande provided support and sent an e-mail with sincere wishes. It felt good that the company gave this sup- port and I realized that I was not alone. I talked to my family and friends every day, and this made it easier for me to go through this period.
>> Özkan Sevinç: From the time of the first infection until the last day of our quarantine process, all our loved ones, my man- ager and my colleagues strived to support me by phone. We felt better as the health department called and asked about our situation every day from the beginning to the end of the pro- cess. As a result, we were aware of the need for remote sup- port as there was contamination. There were so many people who supported and tried to help, and this made us emotional.
>> Nermin Öztürk: I did not feel alone, but I felt very tired. Al- though I felt fatigued in two stages, I was even more tired due to my actions to maintain hygiene at home and keep the im- munity strong. We live 7 people at home. Except 2, we all got sick. Since I am a mother, I need to stay robust and complete all the house chores, such as food, cleaning, and giving moral support. This took a lot of effort. Therefore, I had to put myself in the second plan. It feels like if I wasn’t powerful, I couldn’t get things together. Many people I know, I don’t know, prayed for us, I know. My family, friends and neighbors particularly sup- ported me, including my managers. May God bless them all. Particularly during my illness, yes, they could not come home, but they prepared my food, left the food at the door, took my medicine, did my shopping, called three times a day almost ev- ery day for three months. They sent a lot of organic material from their homeland to strengthen our immunity. I never forget these favors. Moreover, this kind of favor was done without any request, even though I did not want it. As I said, God bless ev- eryone, they will always be in my prayers.
11