Page 54 - İSGLIFE | ŞUBAT 2018
P. 54
Ülkemizde, iş sağlığı ve güvenliğiy- le doğrudan ilgili yürürlükteki genel mevzuatın kısa dönemdeki yol ha- ritası (1990 dan bugüne) aşağıda verilmiştir.
İş Kanunu (1475)
89/391 Sayılı Avrupa Konseyi Çerçeve Sözleşmesi
İş Kanunu (4857)
İş sağlığı ve Güvenliği Yönetmeliği (2003)
İş Sağlığı ve Güvenliği ve Çalışma Ortamına İlişkin 155 sayılı ILO Sözleşmesi (2004)
İş Sağlığı Hizmetlerine İlişkin 161 Sayılı ILO Sözleşmesi (2004)
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu (2012)
İş Sağlığı ve Güvenliğini Geliştirme Çerçeve 187 Sayılı ILO Sözleşmesi (2013)
İş Sağlığı ve Güvenliği Mevzuatı kapsamında yükümlülükler; Dev- let, İşveren ve Çalışan yükümlü- lükleri olarak üç ana başlık altında özetlenebilir:
Devletin yükümlülükleri
Devletin Yükümlülüğü; kısa olarak, “mevzuat yapma ve bu mevzuatın uygulanmasını takip etmek” şek- linde kısa olarak özetleyebiliriz. İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nda Devletin Yükümlülükleri;
İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetlerinin Desteklenmesi (Madde 7)
Tehlike Sınıfının Belirlenmesi (Madde 9)
Teftiş, İnceleme, Araştırma, Müfettişin Yetki, Yükümlülük ve Sorumluluğu (Madde 24)
İşin Durdurulması (Madde 25)
İş Sağlığı ve Güvenliği İle İlgili Çeşitli Yönetmelikler (Madde 30) olarak verilmiştir.
İşveren yükümlülükleri
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’da İşveren Yükümlülükleri;
İşverenin Genel Yükümlülüğü (Madde 4)
Risklerden Korunma İlkeleri (Madde 5)
İş Sağlığı ve Güvenliği Hizmetleri (Madde 6)
Risk Değerlendirmesi, Kontrol, Ölçüm ve Araştırma (Madde 10)
Acil Durum Planları, Yangınla Mücadele ve İlk Yardım (Madde 11)
Tahliye (Madde 12)
İş Kazası ve Meslek Hastalıklarının Kayıt ve Bildirimi (Madde 14)
Sağlık Gözetimi (Madde 15)
Çalışanların Bilgilendirilmesi (Madde 16)
Çalışanların Eğitimi (Madde 17)
Çalışanların Görüşlerinin Alınması ve Katılımlarının Sağlanması (Madde 18)
Çalışan Temsilcisi (Madde 20)
İş Sağlığı ve Güvenliği Kurulu (Madde 22)
İş Sağlığı ve Güvenliğinin Koordinasyonu (Madde 23)
Güvenlik Raporu veya Büyük Kaza Önleme Politika Belgesi (Madde 29) başlıkları altında verilmiştir.
İş Sağlığı ve Güvenliği Kanunu’nun 4’üncü maddesi “işveren yüküm- lülüğü”nün genel çerçevesini çiz- mektedir. Kanunun sonraki madde- lerinde ise 4’üncü maddede verilen genel yükümlülüğün, kanun kapsa- mında, açıklamaları yapılmaktadır.
İlk ve temel yükümlülük “mesleki risklerin önlenmesi”dir. Diğer yü- kümlülükler ise mesleki risklerin önlenmesi için yapılması gereken iş ve işlemlerdir. Bunları sırasıyla inceleyecek olursak, işveren yü- kümlülükleri;
Eğitim (6331/4, 17ve ilgili yönetmelikler)
Bilgilendirme (6331/4, 16) Görüş alma (6331/18)
Tedbir alma (6331/4, 5, 10, 11, 12
ve ilgili yönetmelikler) Organizasyonun yapma (6331/4,
6, 20, 22, 23 ve ilgili yönetmelikler) Araç ve gereç sağlama (6331/4,
5, 6, 10, 11, 12, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 22, 23 ve ilgili yönetmelikler)
Alınan tedbirlere uyulup uyulmadığını izleme, de netleme ve uygunsuzluk giderme (6331/4, 5, 6, 10, 11, 12, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 22, 23 ve ilgili yönetmelikler)
Tedbirleri değişen şartlara uygun hale getirme yada mevcut durumu iyileştirme (6331/4, 5, 6, 10, 11, 12, 15, 16, 17, 18, 19, 20, 22, 23 ve ilgili yönetmelikler) şeklinde sıralanabilir.
Bu yükümlülüklerin yerine getirile- bilmesi amacıyla, “tüm işyerleri için tasarım veya kuruluş aşamasından başlamak üzere tehlikeleri tanımla-
İş Sağlığı ve Güvenliği Mevzuatı’nda yükümlülükler
Canip Demirel
İş Güvenliği Uzmanı - A
İş sağlığı ve güvenliği yükümlülükleri, sadece, İş Sağlığı ve Güvenliği Ka- nunu (6331) çerçevesinde düşünülemez. Türkiye Cumhuriyeti Anayasa- sı, İş Kanunu (4857), Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı’nın Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanun (3146), Çevre Kanunu (2872), Sosyal Sigortalar ve Genel Sağlık Sigortası Kanunu (5510), Türk Borçlar Kanunu (6098) ve Umumi Hıfzıssıhha Kanunu (1593) ile bu kanunlarla ilgili Tüzük, Yönet- melik ve Tebliğler de iş sağlığı ve güvenliği açısından ihmal edilemeyecek mevzuat kapsamındadır.
54 ISGLife
