Page 2 - lantraiebook65_1
P. 2
คนสวน – คนสอน
การศึกษานั้นไซร้คิดให้ถูก เหมือนเพาะปลูกต้นไม้ในกระถาง
ยังเยาว์อยู่ผู้ใหญ่ดูไปพลาง พอโตต่างพาไปให้ลงดิน
ไว้ใจครูให้อยู่ที่โรงเรียน เริ่มขีดเขียนสารพัดจัดให้สิ้น
ความเมตตาหลั่งไหลด้วยใจจินต์ ราวรดรินวารีที่เยือกเย็น
พรวนดินไปเพื่อให้ต้นไม้งาม สิ่งแวดล้อมพยายามปรุงให้เด่น
อยากให้ต้นตรงเที่ยงไม่เอียงเอน หรือบิดเบนหาหลักปักผูกไว้
อันนิสัยเยาวชนแต่ต้นนั้น อาจบิดผันใฝ่ต่่ำาทำาชั่วได้
ต้องยึดหลักปักผูกด้วยวินัย เพื่อจะให้เกิดผลเป็นคนตรง
เวลาผ่านนานมาพฤกษานั้น ย่อมเติบโตตั้งมั่นสูงระหง
แต่ละกิ่งใหญ่อยู่ดูมั่นคง สรุปลงว่าได้เจริญดี
แต่ละกิ่งพฤกษาที่ว่าหรือ นั่นก็คือศิษย์รักของเรานี่
ครูได้สอนได้สั่งหวังให้มี ความสามารถพอที่จะทำางาน
เปิดเป็นนักวิจัยในปวงศาสตร์ เป็นนักพรตนักปราชญ์ทั้งทหาร
เกิดผู้เรียนผู้รู้ผู้ชำานาญ ธุรกิจพณิชยการก็ทำากัน
เหล่านี้แหล่งผลิตผลคนของชาติ เพราะคนสวนฉลาดแข็งขยัน
เพราะคนสอนสอนดีทุกวี่วัน สกัดกั้นด้วยวินัยให้ซื่อตรง
๑๘ กรกฎาคม ๒๕๐๕
ศาสตราจารย์หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล.....ประพันธ์
ที่มา : หนังสือรำาลึกคุณูปการ ศาสตราจารย์หม่อมหลวงปิ่น มาลากุล
สถาบันวัฒนธรรมและศิลปะ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ
2 2
