Page 20 - Ben Bir Ağacım

BEN BİR AĞACIM

düm. Acaba sürpriz bu muydu? Ne harika bir sürpriz. Annesi
konuşurken yıllardır öğrenemediğim şeyi de bir anda öğren-
miştim. Ben bir kavak ağacıydım.

Ayşe bana “Canım ağacım, bak sana sürprizimiz. Ali de bu-
raya bir fidan dikecek. Biz yakınında bir arkadaş olur diye
planlamıştık ama hazine avcısının sayesinde yanında iki ar-
kadaşın olacak. (Bobi’nin getirdiği keseyi göstererek) Bu da
minik bir fidan.” dedi. Bu olanlara çok sevinmiştim. Hem ne
ağacı olduğumu öğrenmiştim hem de bir anda iki fidan ar-
kadaşım olmuştu.

Ali zaten fidan dikmeyi ve sonrasında yapacaklarını biliyordu.
Ali’ye de anlattı. İki arkadaş birer fidan diktiler. Bu sırada Bobi
de bizden uzaklaşmadan özgürce oynuyordu.
…
Aradan 27 yıl kadar geçmişti. Ben artık bayağı büyüdüm. Ali
ve Ayşe’nin diktikleri fidanlar da neredeyse benim boyuma
geldiler. İkisi de birer kavak ağacı oldu. Bu arada Ayşe bir öğ-
retmen olup tüm öğrencilerine ağaç sevgisi aşılıyor. Ara ara
başka ormanlara gidip fidanlar dikiyorlar. Ülkemizi, dünyamızı
yeşillendiriyorlar.

İşte çocuklar, size anlatacaklarım şimdilik bu kadar. Hepinizi
çok seviyorum. Biliyorum sizler de biz ağaçları çok seviyor ve
bize zarar vermiyorsunuz. İyi ki varsınız güzel çocuklar. Başka
maceralarda görüşmek üzere.

18 Yenibosna Doğu Sanayi İlkokulu