Page 8 - Hayat Ağacı

HAYAT AĞACI

Çünkü pembe kızların en sevdiği renkti. Okullar daha açılma-
dığı için kızlar arkadaş bulamamışlardı. Günlerini sabahtan
akşama kadar bahçede oyun oynayarak geçiren Eda ile
Elif’e babaları bir de salıncak kurmuştu. Salıncak tabii ki ceviz
ağacındaydı. Salıncakta sıra ile sallanarak çok eğleniyorlardı.
Taşınmalarının üstünden yaklaşık bir ay geçmişti. Sıradan baş-
layan bir gündü. Babaları temizlik yapıyor, Eda ve Ece oyun
oynuyor, anneleri ise yemek yapıyordu. Anneleri yemek ya-
parken bayıldı. Öyle bir ses çıktı ki, odasında evcilik oynayan
Eda ile Elif bile duydu. Sesi duyunca herkes hemen mutfağa
koştu. Çok korkmuşlardı. Kızlar ağlamaya başladı. Babası an-
nesini kucağına aldı ve hastaneye götürdü. Hastanede an-
nelerine birçok test yapıldı. Sonuçlarını ertesi gün alacaklardı.
Kızlar annelerine kötü bir şey olacağını düşünerek çok telaş-
lanmışlardı. Anneleri iyi gözüküyordu, iyice kendine gelmişti.
Eve döndüler. Annesi halsiz ve bitkin olsa da bunu çocuklarına
hissettirmemek için elinden geleni yapıyordu. Eda annesine
“Nasılsın?” diye sorduğunda annesi hep “Çok iyiyim kızım.”
dese de Eda buna içten içe hiç inanmıyordu. Aradan birkaç
gün geçmişti ki Eda gece su içmeye kalkmıştı. Mutfağa gider-
ken anne ve babasının konuşmalarını duydu. Söylenen cüm-
leleri tam anlamasa da annesinin önemli bir hastalığı
olduğunu anlamıştı. Annesi babasına, hasta olduğunu bir süre
çocuklardan gizlemek istediğini söylüyordu. Eda kulaklarını
inanamıyordu. Çok üzülmüştü. Sonra babasının söylediklerini
dinlemeye devam etti. Babası annesine “Tamam, çocukların
üzülmesini ben de istemem. Bu durumu çocuklara bir süre söy-
lemeyelim.” dedi ve üzgün bir şekilde devam etti. “Doktorun
dediklerini unutma kendini yormayacaksın sağlıklı ve düzenli
besleneceksin. Bu hastalıktaki en önemli şey beslenmek. Taze
meyve ve sebze yiyeceksin." Eda hala ağlamamak için ken-

6 Yenibosna Doğu Sanayi İlkokulu