Page 13 - Yeniden

YENİDEN

gelen ev sahipleri 3 kişiydi, çok tatlı bir bebekleri vardı. Tek
sorun şuydu ki bebekleri çok ağlıyordu. Annesi bebeğe emzi-
ğini verdi ve bebek sonunda sustu. Evlerine girdiler.

İkinci evin sahipleri 3 tane genç kızdı. Sanırım 20 yaş civarın-
daydılar. Öğrenci olmaları gerekirdi. Çok şirin minik bir ara-
baları vardı. Onlar da evlerine girdiler.

Bir hafta boyunca önümden bir sürü eşya ve insan geçti. Bir
haftanın sonunda herkes evlerine yerleşmişti. Ben de derin bir
oh çektim. Sanırım okullar açılacaktı. Çocuklar kalemlerini, sil-
gilerini, defterlerini çantalarına koyuyorlardı. Gece olmuştu ve
saat dokuzu gösterdiğinde bütün çocuklar uykuya dalmıştı.
Sabah onların okula gidişlerini merak ettiğim için ben de er-
kenden yattım. Sabah oldu ve çocuklar servislerine binip okul-
larına gittiler. Bazı çocuklar ise servisle değil yürüyerek
gidiyorlardı.

Sadece çocuklar gitmiyordu. Büyükler de okula gider gibi ha-
zırlanmışlar ve iş yerlerine gitmek üzere arabalarına veya toplu
taşıma araçlarına biniyorlardı. Binada çok az insan kalmıştı.

Dışarıdan garip garip sesler geliyordu. Sanırım yeni evler inşa
ediyorlardı. Ben bunları izlerken ve zihnimde hayaller kurarken
yalnız değildim. Henüz 3 yaşında olan ve okula gitmeyen Ada
da pencereden dışarıyı izliyordu. Bir anda kapıları çaldı.
Ada'nın bakıcısı diğer odada olduğu için zilin sesini duymadı.
Kapıyı minik Ada açmak zorunda kaldı. Boyu yetmediği için
içeriden bir tabure aldı ve taburenin üstüne çıkıp kapıyı açtı.
Kapıdaki bir robottu. Fakat Ada karşısındakinin bir robot oldu-
ğunu bilmiyordu. Robotun elinde renkli pamuk şekerler vardı.

Yenibosna Doğu Sanayi İlkokulu 11