Page 20 - หนังสือแรงบันดาลใจ
P. 20

ั
                                          ั
                                                                ุ
                                 ความฝนไมมวนหมดอาย
                                               ่
                                                 ี
         นายธวัชชัย เชษฐวงค์รัตน์

               ั
         ความฝนไมมีวันหมดอายุ ดวยวัย 51 ป  ี
                                 ้
                   ่
         สูเสนทางสายตุลาการ
          ่ ้
         ประวัติ
                                 ่
                นายธวัชชัย เชษฐวงค ์ รัตน ์  ชือเล ่ น บุ ้ ง เกิดวันที่
         15 พฤศจิกายน 2508 สำาเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี
         คณะนิติศาสตร ์  มหาวิทยาลัยรามคำาแหง ผมเปนคนกรุงเทพฯ
                                    ็
         สาเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาท่โรงเรียนวัดมกุฏกษัติย ์
                              ี
          ำ
         สายวิทย ์ -คณิต ซึ่งจริงๆ แล ้ วผมอยากเปนวิศวกร แต ่ สอบ
                                  ็
         เอนทรานซ ์ ไม ่ ได ้ ก็เลยเลือกเรียนคณะนิติศาสตร ์  ซึ่งแต ่ แรกเลย
         ไม ่ ได ้ ตั้งใจจะมาสายนี้แต ่ พอเรียนไป ก็มีความรู ้ สึกชอบ คิดว ่ า
         รู ้ การรู ้ กฎหมายก็เปนสิ่งดีเหมือนกัน
                    ็

                  ่
                   ำ
                  ื
                เมอสาเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรีผมได ้ มี
                                           ็
         โอกาสไปทำางานที่กรมบังคับคดี ประมาณ  3  ป และเปน
                                      ี
         พนักงานคุมประพฤติ อยู ่ กรมคุมประพฤติ ซึ่งรวมระยะเวลา
                           ี
         ในการรับราชการประมาณ 4 ป หลังจากนั้นที่บ ้ านได ้ ขอให ้
         ลาออก เพราะพี่น ้ องผมต ้ องทำาธุรกิจกันหมดไม ่ มีใครดูแลคุณแม ่
         ซึ่งผมก็ยินดี ระหว ่ างนั้นก็ดูแลธุรกิจที่บ ้ านไปด ้ วย ซึ่งเปนประเภท
                                       ็
         ค ้ าขายอะไหล ่ รถยนต ์  ทำาอยู ่ ประมาณ 8 ป ก็เห็นว ่ าหลานๆ
                                  ี
         โตกันหมดสามารถที่จะมาช ่ วยดูแลธุรกิจได ้ แล ้ ว ผมก็อยากจะ
         กลับมารับราชการอีกครั้ง ก็เลยตัดสินใจมาเรียนเนติบัณฑิต
         อยากจะมาตามความฝนของตัวเองอีกครั้ง
                      ั
         จุดเปลี่ยนที่ทำาใหอยากมาทำางานที่ศาล...
                         ้
                                  ็
                          ็
                ผมมองว ่ าการเปนผู ้ พิพากษาเปนอาชีพที่ช ่ วยเหลือคนได ้ จริงๆ เพราะตอนนั้นไปเจอคดีหนึ่งตอนอยู ่ กรมคุมประพฤติ
                                  ั
         เขาเปนพนักงานของบริษัทแห ่ งหนึ่ง แล ้ วมีปญหาชกต ่ อยกับเพือนร ่ วมงานแล ้ วโดนฟ ้ องคดีอาญาสองข ้ อหา ถ ้ าไม ่ มีเงินประกันตัว
                                             ่
            ็
         เขาต ้ องออกจากงาน ผมทราบว ่ าที่สำานักงานมีเงินช ่ วยประกันจำาเลยก็เลยไปเสนอหัวหน ้ าว ่ าประกันตัวเขาดีกว ่ า เขามีลูกมีเมีย
         ถ ้ าเขาต ้ องออกจากงานมันก็ลำาบาก ปรากฏว ่ าวันนั้นหัวหน ้ าก็เห็นชอบ เราก็นำาเงินสำานักงานไปประกันตัวเขา  สุดท ้ ายศาลพิพากษา
         รอการลงโทษ เขามาขอบคุณยกมือไหว ้  แค ่ คำาขอบคุณคำาเดียวทำาให ้ ผมดีใจมาก ก็เลยประทับใจว ่ าเราสามารถช ่ วยคนได ้ จริงๆ
         ตั้งแต ่ วันนั้นก็อยากสอบเปนผู ้ พิพากษาอยากทำางานที่ศาล  ตอนอยู ่ คุมประพฤติต ้ องทำาสำานวนและอ ่ านสำานวนต ่ างๆ ทำาให ้ มีแรงบันดาลใจ
                       ็
                                                             ็
            ็
         ว ่ าเปนศาลน ่ าจะช ่ วยคนได ้ มาก ถ ้ าเปนแค ่ พนักงานอาจจะทำาได ้ เพียงส ่ วนเดียวเท ่ านั้น  ถ ้ าเปนศาลน ่ าจะมีโอกาสมองในมุมที่กว ้ าง
                              ็
         มากขึ้น อาจจะดูได ้ หลาย ๆ จุด ซึ่งตอนนั้น ผมมีความตั้งใจและพยายามจะสอบอยู ่ แล ้ ว แต ่ ต ้ องลาออกจากราชการไปเสียก ่ อน ถามว ่ า
                                                                         ี
                                                ็
         เสียใจหรือไม ่  ผมบอกได ้ เลยว ่ าไม ่ เสียใจเพราะการได ้ ไปดูแลคุณแม ่ เปนสิ่งที่ดีมากๆ ซึ่งตอนนี้คุณแม ่ ก็อายุ  93 ป แล ้ ว
                                          17
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25