Page 20 - หนังสือแรงบันดาลใจ
P. 20
ั
ั
ุ
ความฝนไมมวนหมดอาย
่
ี
นายธวัชชัย เชษฐวงค์รัตน์
ั
ความฝนไมมีวันหมดอายุ ดวยวัย 51 ป ี
้
่
สูเสนทางสายตุลาการ
่ ้
ประวัติ
่
นายธวัชชัย เชษฐวงค ์ รัตน ์ ชือเล ่ น บุ ้ ง เกิดวันที่
15 พฤศจิกายน 2508 สำาเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี
คณะนิติศาสตร ์ มหาวิทยาลัยรามคำาแหง ผมเปนคนกรุงเทพฯ
็
สาเร็จการศึกษาระดับมัธยมศึกษาท่โรงเรียนวัดมกุฏกษัติย ์
ี
ำ
สายวิทย ์ -คณิต ซึ่งจริงๆ แล ้ วผมอยากเปนวิศวกร แต ่ สอบ
็
เอนทรานซ ์ ไม ่ ได ้ ก็เลยเลือกเรียนคณะนิติศาสตร ์ ซึ่งแต ่ แรกเลย
ไม ่ ได ้ ตั้งใจจะมาสายนี้แต ่ พอเรียนไป ก็มีความรู ้ สึกชอบ คิดว ่ า
รู ้ การรู ้ กฎหมายก็เปนสิ่งดีเหมือนกัน
็
่
ำ
ื
เมอสาเร็จการศึกษาในระดับปริญญาตรีผมได ้ มี
็
โอกาสไปทำางานที่กรมบังคับคดี ประมาณ 3 ป และเปน
ี
พนักงานคุมประพฤติ อยู ่ กรมคุมประพฤติ ซึ่งรวมระยะเวลา
ี
ในการรับราชการประมาณ 4 ป หลังจากนั้นที่บ ้ านได ้ ขอให ้
ลาออก เพราะพี่น ้ องผมต ้ องทำาธุรกิจกันหมดไม ่ มีใครดูแลคุณแม ่
ซึ่งผมก็ยินดี ระหว ่ างนั้นก็ดูแลธุรกิจที่บ ้ านไปด ้ วย ซึ่งเปนประเภท
็
ค ้ าขายอะไหล ่ รถยนต ์ ทำาอยู ่ ประมาณ 8 ป ก็เห็นว ่ าหลานๆ
ี
โตกันหมดสามารถที่จะมาช ่ วยดูแลธุรกิจได ้ แล ้ ว ผมก็อยากจะ
กลับมารับราชการอีกครั้ง ก็เลยตัดสินใจมาเรียนเนติบัณฑิต
อยากจะมาตามความฝนของตัวเองอีกครั้ง
ั
จุดเปลี่ยนที่ทำาใหอยากมาทำางานที่ศาล...
้
็
็
ผมมองว ่ าการเปนผู ้ พิพากษาเปนอาชีพที่ช ่ วยเหลือคนได ้ จริงๆ เพราะตอนนั้นไปเจอคดีหนึ่งตอนอยู ่ กรมคุมประพฤติ
ั
เขาเปนพนักงานของบริษัทแห ่ งหนึ่ง แล ้ วมีปญหาชกต ่ อยกับเพือนร ่ วมงานแล ้ วโดนฟ ้ องคดีอาญาสองข ้ อหา ถ ้ าไม ่ มีเงินประกันตัว
่
็
เขาต ้ องออกจากงาน ผมทราบว ่ าที่สำานักงานมีเงินช ่ วยประกันจำาเลยก็เลยไปเสนอหัวหน ้ าว ่ าประกันตัวเขาดีกว ่ า เขามีลูกมีเมีย
ถ ้ าเขาต ้ องออกจากงานมันก็ลำาบาก ปรากฏว ่ าวันนั้นหัวหน ้ าก็เห็นชอบ เราก็นำาเงินสำานักงานไปประกันตัวเขา สุดท ้ ายศาลพิพากษา
รอการลงโทษ เขามาขอบคุณยกมือไหว ้ แค ่ คำาขอบคุณคำาเดียวทำาให ้ ผมดีใจมาก ก็เลยประทับใจว ่ าเราสามารถช ่ วยคนได ้ จริงๆ
ตั้งแต ่ วันนั้นก็อยากสอบเปนผู ้ พิพากษาอยากทำางานที่ศาล ตอนอยู ่ คุมประพฤติต ้ องทำาสำานวนและอ ่ านสำานวนต ่ างๆ ทำาให ้ มีแรงบันดาลใจ
็
็
็
ว ่ าเปนศาลน ่ าจะช ่ วยคนได ้ มาก ถ ้ าเปนแค ่ พนักงานอาจจะทำาได ้ เพียงส ่ วนเดียวเท ่ านั้น ถ ้ าเปนศาลน ่ าจะมีโอกาสมองในมุมที่กว ้ าง
็
มากขึ้น อาจจะดูได ้ หลาย ๆ จุด ซึ่งตอนนั้น ผมมีความตั้งใจและพยายามจะสอบอยู ่ แล ้ ว แต ่ ต ้ องลาออกจากราชการไปเสียก ่ อน ถามว ่ า
ี
็
เสียใจหรือไม ่ ผมบอกได ้ เลยว ่ าไม ่ เสียใจเพราะการได ้ ไปดูแลคุณแม ่ เปนสิ่งที่ดีมากๆ ซึ่งตอนนี้คุณแม ่ ก็อายุ 93 ป แล ้ ว
17