Page 410 - 2553-2561
P. 410

ค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่ ๖๑/๒๕๕๘             ศาลจังหวัดพังงา

                                                                                  ศาลปกครองนครศรีธรรมราช



                  พระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒
                  พระราชบัญญัติวิธีปฏิบัติราชการทางปกครองปกครอง พ.ศ. ๒๕๓๙

                  ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์

                  ประมวลกฎหมายที่ดิน


                           โจทก์เป็นเอกชนยื่นฟ้องจ�าเลยที่ ๑ และที่ ๓ ซึ่งเป็นหน่วยงานทางปกครองและจ�าเลยที่ ๒ และที่ ๔

                  ซึ่งเป็นเจ้าหน้าที่ของรัฐ อ้างว่าโจทก์ได้ยื่นค�าขอออกหนังสือรับรองการท�าประโยชน์หรือโฉนดที่ดินตามการ

                  ครอบครองและท�าประโยชน์ แต่จ�าเลยที่ ๒ และที่ ๔ ไม่ยินยอมลงลายมือชื่อในบันทึกข้อความ เรื่องการตรวจ
                  พิสูจน์ที่ดินของโจทก์ อันเป็นการกลั่นแกล้งให้โจทก์ไม่สามารถด�าเนินการขอออกโฉนดที่ดินได้ตามกฎหมาย
                  ท�าให้เกิดความเสียหาย เป็นการกระท�าละเมิดต่อโจทก์ จ�าเลยที่ ๑ และที่ ๓ ให้การท�านองเดียวกันว่า ไม่ได้

                  จงใจกลั่นแกล้งโจทก์ เนื่องจากได้มีการแต่งตั้งคณะกรรมการพิจารณาตรวจสอบความถูกต้องของหลักฐาน

                  การแจ้งการครอบครองที่ดิน (ส.ค. ๑) ของโจทก์ว่าสมควรออกด้วยเหตุผลใด ซึ่งเป็นไปตามขั้นตอน หลักเกณฑ์
                  วิธีปฏิบัติของทางราชการมาโดยตลอด และขณะนี้อยู่ระหว่างการด�าเนินการตามขั้นตอนของราชการ จึงไม่
                  เป็นการท�าละเมิดต่อโจทก์ เห็นว่า คดีนี้เมื่อคณะกรรมการตรวจพิสูจน์ที่ดินมีความเห็นแล้วว่าควรออกโฉนด

                  ที่ดินให้แก่โจทก์ตามการครอบครองและท�าประโยชน์ โดยมิได้โต้แย้งเกี่ยวกับสิทธิในที่ดินของโจทก์ ข้อพิพาท

                  ในคดีนี้จึงมิใช่คดีพิพาทเกี่ยวกับสิทธิในที่ดินระหว่างคู่กรณี แต่เป็นคดีที่มีประเด็นข้อพิพาทเกี่ยวกับการที่
                  เจ้าหน้าที่ของรัฐจงใจกลั่นแกล้งหรือละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายก�าหนดให้ต้องปฏิบัติหรือปฏิบัติหน้าที่
                  ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ท�าให้โจทก์ได้รับความเสียหาย ไม่สามารถด�าเนินการออกโฉนดที่ดินได้หรือไม่

                  เพียงใด อันเป็นประเด็นส�าคัญของคดี กรณีจึงเป็นคดีพิพาทเกี่ยวกับการกระท�าละเมิดหรือความรับผิดอย่างอื่น

                  ของหน่วยงานทางปกครองหรือเจ้าหน้าที่ของรัฐอันเกิดจากการใช้อ�านาจตามกฎหมายหรือจากกฎ ค�าสั่งทาง
                  ปกครอง หรือค�าสั่งอื่น หรือจากการละเลยต่อหน้าที่ตามที่กฎหมายก�าหนดให้ต้องปฏิบัติหรือปฏิบัติหน้าที่
                  ดังกล่าวล่าช้าเกินสมควร ตามมาตรา ๙ วรรคหนึ่ง (๓) แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณา

                  คดีปกครอง พ.ศ. ๒๕๔๒ คดีนี้จึงอยู่ในอ�านาจพิจารณาพิพากษาของศาลปกครอง





















                                                                   รวมย่อค�าวินิจฉัยชี้ขาดอ�านาจหน้าที่ระหว่างศาลที่น่าสนใจ
                                                                                           พ.ศ. ๒๕๕๓ - ๒๕๖๑ 409
   405   406   407   408   409   410   411   412   413   414   415