Page 118 - Van Spruitenpad tot Centrecourt

leg en de T.C. probeert er wanhopig voor te zorgen dat in april de competitie van start kan gaan.
De vereniging organiseert training, hoewel de belangstelling hiervoor terugloopt. Er worden allerlei goedbedoelde initiatieven (trainings- faciliteiten in de ballonhal, selectietrainingen enz.) genomen om het sportieve niveau van de vereniging op te krikken. Niet bij alle competitiespelers dringt het besef door dat slechts de sterkste op­ stelling enige garantie biedt op stijging van het niveau. De T.C. heeft echter maar weinig machtsmiddelen om zaken af te dwingen.
Als het de spelers niet bevalt wordt simpelweg gedreigd geen com­ petitie meer te spelen. Het resultaat is echter weer dat de T.C. door de bocht gaat en teams het gravel opstuurt die uitvloeisel zijn van Salomons-oordelen. Bovendien blijft de feitelijke problematiek door­ sudderen en wordt er geen oplossing gevonden.
De jeugd blijft de aandacht vasthouden. Het individuele van de tennis­ sport blijft bij de jeugd het struikelblok. De altijd opdoemende vraag is: hoe krijgen we de kinderen op het park en betrekken tevens de ouders daarbij. Het komt veel te vaak voor dat de kinderen voortijdig afhaken omdat ze de aansluiting bij de vereniging missen. Voor de vereniging treedt een behoorlijk verlies aan geïnvesteerde energie en geld op.
Jongensteam 1989: Robert Witte, Sander Zuidgeest, Michiel Fluit en Freek v.d. Knaap. Voor de tweede keer kampioen o.l.v. Kees van Antwerpen en Hans Vettenaar. Zij winnen dit jaar ook de districtsbeker.
116