Page 15 - SportKontakt 8-20

pagina 8
bij het begin van de wedstrijd Yves, Rick en Finn. Joep wil- de graag als spits beginnen en Leroy als keeper. Sven was als eerste reserve.
“Dit kan niet scheids! De keeper mag tot die blauwe doppen de bal pakken!”. Ook de vaste supporters lieten van zich horen. Ik stap nog zeven meter uit vanuit de achterlijn ter bevestiging van het keepersgebied, maar hij bleef bij een penalty. Tja, dan kun je als ‘thuisfluiter’ wel heel slecht tegen je verlies.
Leroy had met keepen meewind en daardoor kwamen de ballen
die hij schoot goed naar voren.
Sven scoorde de gelijkmaker toen hij was gewisseld. En al snel volgde een tweede en derde doelpunt, beide gemaakt door Joris. De hoekschoppen aan de rechter kant mochten door Yves genomen worden en die aan de linker kant door Rick.
Toen al gaande de wedstrijd Rick gewisseld moest worden, kon ik Finn even niet vinden. Hij volgde de wedstrijd namelijk van-
uit een boom waarin hij was geklommen. Ik had dat niet opgemerkt, omdat er zoveel mooie acties en span-
nende momenten waren. Zoals een hoekschop vanaf de linker kant genomen door Rick en zorgvuldig overgespeeld naar Sven.
Wat na een schot op goal resulteer-
de in een doelpunt.
Met de rust stond het dus 1-4 voor Lyra.
Een mooie stand om de verdedigers met
de aanvallers te laten wisselen. Leroy die
inmiddels aan het voetballen was, had hele
koude handen had gekregen. Ik heb hem mijn handschoenen geleend, zodat zijn handen weer
warm konden worden en hij weer meer zin kreeg
om mee te doen. Na enige tijd wist Finn ook een doel-
punt te scoren, want de bal werd goed naar hem over- gespeeld waardoor hij vrij naar het goal kon lopen. Het einde van de wedstrijd was nabij. Inmiddels had Yves zijn verdedigingsplek achterin weer ingenomen en Joep was weer voorin te vinden. De stand was nu 4-5 voor Lyra.
Joris was de keeper voor de laatste tien minuten. Op het laatst was het echt spannend, want door de tegenwind kwam de bal wat minder makkelijk naar voren vanuit een achterbal of keepersbal. En de tegenstander schoot een aantal keren rakelings naast, waardoor de bal van ver ach- ter het goal gehaald moest worden. Dit kwam goed uit voor Lyra qua tijdswinst, want de druk lag nu bij het goal van Lyra.
Inmiddels waren de speelminuten op mijn klok ruim voorbij, alleen liet de scheidsrechter alsmaar doorspelen (om waar- schijnlijk toch nog een gelijk spel binnen te halen). Toen de keeper van Lyra zich op de bal liet vallen (vlak bij de achter- lijn en rechts nabij de zijlijn in een duel met een aanvaller van de tegenstander), floot de scheidsrechter op zijn fluitje. Lyra dacht dat dit het eindsignaal was, maar dit was niet het geval. De scheids vond dit ‘hands’ van de keeper en wees naar de penaltystip!
Ik stond perplex, liep als leider van Lyra met strak gespan- nen snaren naar hem toe en wees hem het keepersgebied aan waarin een keeper de bal mag pakken (met dank aan de blauwe doppen die de grens vanuit de achterlijn markeer- den).
Door deze beslissing van de scheids, wordt net zoals de wedstrijd ook dit wedstrijdverslag enigszins lan- ger dan wat de bedoeling was. De stand was dus 4-5 voor Lyra en kreeg in de twee à drie minuten extra speeltijd een penalty tegen door een ver- keerde beslissing van de scheidsrechter. Met een gespannen Lyra die van zich heeft laten horen en de onterechte beslissing met
zijn team moest incasseren.
Maar er was nog één kans om deze onterechte beslissing af te troeven.
En die kans lag bij de keeper!
Ik heb op de jongens ingepraat. Geïnstrueerd dat het spel meteen weer zou begin- nen als de penalty was genomen en dat ze de bal meteen moesten wegschie- ten. Want een penalty tijdens een wedstrijd hadden we nog niet meege- maakt. Inmiddels had de keeper zijn plek op
de doellijn ingenomen en was er klaar voor.
En dan het moment dat iedereen achter de bal stond en het signaal werd gegeven om de penalty te nemen. De beste spe- ler van Full Speed werd ingezet, oog in oog met onze keeper. Hij schoot de bal... hard... daarna een korte stilte... en vervol- gens het geluid van Joris’ keepershandschoenen. De bal werk- te hij naar de grond, is er op gaan liggen en hield hem klem- vast tot het eindsignaal.
Dát moment met de vreugde van de jongens van JO9-4, de euforie en gejuich bij onze supporters en mijzelf is een moment wat het vertrouwen en de onderlinge band binnen het team nog meer heeft versterkt. De speeltijd was ruimschoots verstreken en dat heb ik duidelijk gemaakt aan de scheidsrech- ter. Hij keek op zijn klokje en kon niet anders dan de wedstrijd affluiten.
Het feestje van de overwinning werd door de jongens gevierd in de douches, die was omgetoverd tot een sauna. En met de luide muziek vanuit de kleedkamer ernaast werd het helemaal een feest in hun sauna.
‘Die jongens uit De Lier’ hebben deze wedstrijd terecht gewon- nen!
Ron Lutterman (Leider JO9-4)