Page 176 - MESNEVİ - 1.CİLT

!
Âşıklık bu iki halden daha yüksektir; baharsız, hazansız terütazedir.
!
1795. Ey güzel yüzlü! Güzel yüzünün zekâtını ver; yine pare pare olan canı şerh et, onu anlat (dedim!).
!
Fettan gözünün ucuyla ve nazla bir baktı da gönlüme yeni bir dağ vurdu.
!
Kanımı bile dökse ona helâal ettim. Helâl sözünü söyledikçe o, kaçmaktaydı.
!
Mademki topraktakilerin feryadından kaçmaktasın. Kederlilerin yüreğine niye gam saçarsın?
!
Her sabah; doğudan parlayınca seni, doğu pınarı (güneş) gibi coşmak ta, zuhur etmekte buldu.
!
1800. Ey şeker dudaklarına beha biçilmeyen güzel! Divanene ne bahaneler buluyorsun?
!
Ey eski cihana taze can olan! Cansız ve gönülsüz bir hale gelmiş olan tenden çıkan feryat ve figanı işit!
!
Tanrı aşkına olsun, artık gülü anlatmayı bırak da gülden ayrılan bülbülün halini anlat!
!
Bizim coşkunluğumuz gamdan, neşeden değildir; aklımız irfanımız, hayal ve vehimden meydana gelmemiştir.
!
Nadir bulunur bir halettendir; inkâar etme ki Hak’kın kudreti pek büyüktür.
!