Page 91 - SEDEF - Hz.Mevlana'dan İnciler

Ey la’l kaftanlı ateş, aşktan yalımların var; ejderha gibi ağzını açmışsın her şeyi çekip yutuyorsun.
Terci şu oluyor ki sen bizi yücelere çekmedesin; canı tutmuşsun da canlar bitirip geliştiren yere çekiyorsun.
Can İsa’sını yeryüzünden Ülker yıldızına çekmedesin, ne alt var ne üst, böyle bir alemde ta yüceler yücesi Tanrı’ya dek götürmedesin.
Musa gibi gözden kaynaklar çıkarmadasın, gönül Musa’sını her an Turu- sina’ya çekiyorsun.
Şu kararsız aklı çekedur, ne de güzel çekip götürürsün sen; şu kanlar içen canı çekedur, güzel çekiyorsun çünkü.
Sen canımıza cansın bizim, bütün canların özüsün sen; canın ta özünden kalktın da bizi bize çekiyorsun.
Biz “La – yok” gibi baş aşağı gelmişiz, sen bizi la’dan dışarıya çıkarıyor- sun da yoku çeke çeke ta “İlla – ancak O var” yurdunun baş köşesine, İl- la’ya çekiyorsun.
Bir puthane olan nefs, seninle Mescid-i Aksa olmuş; kandile benzeyen şu aklı gök kubbenin tavanına çekmedesin.
Padişahlar kötülükte bulunanların hepsini de bağlatıp zindana sürükletir; sense suçluları onların attıkları kuyudan, zindandan çıkarıyorsun da seyir seyran yerine götürüyorsun.
Arıklattığın bedeni misklerle, amberlerle doldurmadasın; bir sineğe, tutu- yorsun da Zümrüd-ü Anka’nın kanadını armağan sunuyorsun.
Murdar bir kuzguna benzeyen bedeni, leşe rağbet ettiriyor, dudu kuşuna benzeyen tertemiz canıysa sarhoş şekerler çiğner bir halde yücelere çeki- yorsun.
Dertli, yorgun halinde, sebepsiz, bahanesiz, Meryem’e kuru, meyvesiz hurma dalından yaş hurmalar veriyorsun.
Yusuf, topraklara, kanlara bulanmış bir halde kuyunun ta dibinde zebun- ken her an gizli bir yoldan onu tutuyor, yücelere çıkarıyorsun ey canım benim.
Yunus amansız denizde, bir balığın karnında mahpusken tutuyorsun inci gibi ta denizin dibinden kendi yanına alıyorsun onu.
Gönül sarhoşlarının meclisinde melekler sofrasını yayıyor, Mesiha ye- meklerini sunuyorsun gönül sarhoşlarına.
!91