Page 19 - E-MAJALAH FALSAFAH ISU SEMASA

RETORIK DAN

POLITIK

Menurut Elizabeth (2009:21) seawal
1000 tahun Sebelum Masihi, para
sarjana, guru, dan ahli falsafah telah

memberikan perhatian tentang cara
manusia bercakap di khalayak umum.
Ahli-ahli falsafah Greek dan Romawi
telah membuat kajian tentang pidato

dan membentuk teori-teori tentang
pengucapan yang berkesan. Bagi
mereka, pidato ialah suatu kepakaran
yang penting bagi ahli-ahli politik dan

juga merupakan satu bentuk hiburan
yang disukai ramai.

Sofis adalah gelaran yang bermaksud
golongan cerdik pandai yang mengajar
dari bandar ke bandar

Makna retorik yang menfokuskan pemujukan

turut diketengahkan oleh Plato. Pelopor ilmu
retorik dan juga merupakan guru Aristotle
telah mengaitkan retorik dengan seni

pemujukan, kesan, dan wacana
(Idris & Ahmad 2013).

Untuk membentuk negarawan yang petah
berkata-kata, perlunya pembelajaran retorik

bagi memastikan percakapan kita didengari
oleh rakyat.

Ceciro pula berpendapat bahawa pidato
direka khas untuk memujuk (dicere ad
persuadendum accommodate) , Isocrates
menganggapnya sebagai tukang pemujukan
(peitous demiourgus) Quintilian

OLEH: ASMAA' BINTI ISMAIL berpandangan bahawa retorik adalah sains
pengucapan yang baik (bene dicendi
scientia)

WORLD OF WISDOM 16