Page 134 - 20_LiryDram_2018

132 LiryDram
lipiec–wrzesień 2018
Przywołanie Camusa
Nie miałem żadnych spraw ludzkich ani boskich,
po prostu żyłem,
jak żyć tutaj można.
Nic mnie nie obchodziło oprócz melodii traw, zabaw z wiatrem i falą w morzu,
w których ukrywa się radość istnienia. Nie dbałem czy to wystarczy
nawet na najmniejszy poemat.
Co trudniejsze:
słowo czy milczenie?
Nadal nie wiedziałem.
W biedzie mieści się więcej życia i nas,
czas nieszczęść nie odfruwa spiesznie,
tylko pamięć bogatych
jest lepsza.
Odtąd chciałem być czysty
jak życzenie.
Terebint zwycięzca
Dąb, wysokie, samotne drzewo
świętością naznaczone,
w Piśmie Świętym terebintem nazywany, komunikuje ziemię z niebem.
Korzenie dębu nie uciekają w głąb,
chcą bliżej obcować z podnóżkiem Boga. Deborę, opiekunkę Rebeki,
pochowano w cieniu terebintu,
by niezmącona światłość Pana
mogła przychodzić do niej w pełni.
Abraham wybrał tę wyniosłość
jako znak osiedlenia
w dolinie Mamre pod Hebronem.
Wielki kamień postawiony przez Jozuego
pod terebintem poświadczył powrót jego ludu do Boga świętego, Boga zazdrosnego.
Ks. prof. Janowi Kantemu Pytlowi