Page 27 - 10_LiryDram_2016

Brat, Adrian, nosił przy sobie truciznę, aby w razie potrzeby ją zażyć i „umrzeć z ho- norem”, jak mówił. Słyszeli, jaki los spotkał ludzi pochodzenia żydowskiego w okupo- wanych krajach.
Kiedy Wirginia podjęła decyzję odebrania sobie życia, był rok 1941. Zaczęło się bom- bardowanie Londynu. Ale do historii lite- ratury przeszła nie ze względu na drama- tyzm i niekonwencjonalność biografii. Była przede wszystkim wybitną pisarką, prekur- sorką nowego stylu w prozie.
W powieściach Pokój Jakuba (1920), Pani Dalloway (1925), czy przede wszystkim Fale (1931) zrywa z klasyczną fabułą, wpro- wadza tzn. strumień świadomości zanurza- jąc się w psychice człowieka. A narracja zachwyca specyficznym rytmem zbliżonym do poezji.
Pomysły prawie wszystkich utworów wy- pływały z jej biografii.
I tak wspomnienia rodzinnych wakacji i krajobrazu Kornwalii są źródłem powieści Latarni morskiej (1927).
Na kanwie życia Vity Sackwille i jej arysto- kratycznych przodków powstał utwór bio- graficzny Orlando (1928).
Dwa wykłady w Cambridge zaowocowały Własnym pokojem (1929), w którym poru- sza temat społecznego lekceważenia „ko- biecego pisania”.
Flush (1937) jest fikcyjną biografią psa zna- jomej, Elizabeth Browning.
Lata (1933) to saga rodzinna, która stała się bestsellerem w Ameryce, utwór Trzy (1938) jest kontynuacją tematyki „własne- go pokoju”.
Ostatnia nowela Między aktami jest zapo- wiedzią dramatu, wydana została już po śmierci pisarki.
Najbardziej znane utwory, tłumaczone na język polski to:
• Noc i dzieci (1919) – wydanie w Polsce 2010 r.
• Pani Dalloway (1925), ‘’ 1998
• Fale (1931), ‘’ 1958
• Pokój Jakuba (1920), ‘’ 2009
• Między aktami (1941), ‘’ 2008
• Do latarki morskiej (1927), ‘’ 1967
W 2003 r. ukazał się w Polsce wybór opo- wiadań Dama w lustrze w przekładzie Mai Lavergne.
A najbardziej znane eseje to:
• Własny pokój (1929), wydanie polskie
2002 r.
• Trzy gwinee (1938), ‘’
Od chwili gdy fala zagarnęła ją i uderzyła w skały – (fragment powieści Fale) – 28 marca 2016, upłynęło 75 lat.
Pełne dramatyzmu życie Wirginii Woolf z d. Stephen i budzące niegdyś wiele kon- trowersji życie osobiste, odbiło się jak w zwierciadle w bogatej, niebanalnej, od- krywanej twórczości, której forma, techni- ka monologu wewnętrznego, tzw. strumie- nia świadomości, inspiruje do dziś pisarzy, w tym polskich.
Biografia pisarki jest przykładem jak cien- ka linia odgradza szaleństwo od geniuszu. Szaleństwo, które daje natchnienie, jest źródłem bólu i twórczej radości.
Szaleństwo jest wspaniałym doświad- czeniem, zapewniam Cię, wartym za- chodu. I w jego lawie wciąż odnajduję większość rzeczy, o których piszę,
– oznajmia w liście w czerwcu 1930 r. do Ethel Smyth.
A więc za talent, chwile twórczego, pod- szytego szaleństwem natchnienia trzeba zapłacić. Życiem?
styczeń–marzec 2016 LiryDram 27