Page 137 - 18_LiryDram-2018_d

GÓRA OLIWNA
zawsze była uważana za miejsce
święte. To tutaj przychodzili i modlili się
Żydzi, gdy nie mieli dostępu do Ściany Zachodniej. W czasie panowania króla Dawida oddawano tutaj cześć Jahwe. To właśnie od strony Góry Oliwnej Jezus wjechał do Jerozolimy i tutaj spędzał ostatnie dni swojego życia – właśnie tu, w ogrodzie oliwnym Getsemani, przebywał Jezus wraz z apostołami w ostatni wieczór przed pojmaniem.
W tradycji żydowskiej Góra Oliwna nosi także nazwę Góry Namaszczeń, gdyż balsamu uzyskiwanego z oliwek tu rosnących używano do namaszczania królów i kapłanów.
Góra Oliwna leży na wschodnim krańcu Jerozolimy i oddziela miasto od Pustyni
Judzkiej. Z jej szczytu (826 m n.p.m.) widać jerozolimskie Wzgórza Świątynne i Dolinę Cedronu. Spoglądając zaś w dół, można zobaczyć rozciągający się na zboczu ogromny cmentarz z tysiącami grobów. Najstarszy istniejący i największy na świecie. Żydzi wierzą, że gdy Mesjasz przybędzie ponownie na ziemię (księga Zachariasza), to właśnie tutaj
w pierwszej kolejności nastąpi wskrzeszanie umarłych – dostąpią oni wejścia na Wzgórze Świątynne i wniebowstąpienia ku wiecznej szczęśliwości. Zmarli chowani są z twarzą zwróconą ku Wzgórzu Świątynnemu, aby po zmartwychwstaniu od razu podążyć
we właściwym kierunku. Ocenia się, że na cmentarzu znajduje się kilkadziesiąt tysięcy grobów Żydów z całego świata, którzy pragnęli być pochowani tutaj, w tym wielu rabinów,
a także premier Menachem Begin oraz laureat literackiej Nagrody Nobla z 1966 roku Shmuel Yosef Agnon. Obecnie z braku miejsca pochówki odbywają się tylko w wyjątkowych wypadkach, a parcele są bardzo drogie
(ok. 30 tys. dolarów).
styczeń–marzec 2018 LiryDram 135