Page 28 - ดนตรี-นาฏศิลป์ ม 3
P. 28
๑.๑ นามศัพท์
นามศัพท์ หมายถึง ศัพท์ที่ใช้เรียกชื่อท่ารา หรือชื่อท่าที่บอกอาการกระทาของผู้นั้น เช่น วง จีบ สลัดมือ คลายมือ กระทุ้ง จรด แตะ ซอยเท้า ประเท้า ขยั่น ตีไหล่ กล่อมไหล่ ยักตัว
ประเท้า กล่อมไหล่
๑.๒ กิริยาศัพท์
กิริยาศัพท์ หมายถึง ศัพท์ที่ใช้เรียกในการปฏิบัติบอกอาการกิริยา แบ่งเป็น
๑) ศัพท์เสริม หมายถึง ศัพท์ที่ใช้เรียกเพื่อปรับปรุงท่าทางให้ถูกต้อง สวยงาม เช่น กันวง ส่งมือ หักข้อ ตั้งเอว ต้ังไหล่ กันเข่า หลบศอก เปิดคาง
กันวง กันเข่า
๒) ศัพท์เส่ือม หมายถึง ศัพท์ที่ใช้เรียกชื่อท่าราหรือท่วงท่าของผู้ราที่ไม่ถูกต้องตามมาตรฐาน เพ่ือให้ผู้รารู้ตัวและแก้ไขท่าราของตนเองให้ดีข้ึน เช่น วงล้า วงคว่า วงเหยียด วงหัก เกร็งคอ ราลน ราเล้ือย
98 ดนตรี-นาฏศิลป์ ม.๓
